Temat: Czy anoreksja dotyka TYLKO chudych osób?

Dziwi nas to jak ktoś myśli, ze anorektyczką jest tylko osoba wychudzona... to kolejny etap, anoreksja tak naprawdę leży w głowie.

Garść informacji:

Anoreksja -Kryteria Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego:

• Odmowa utrzymania wagi na poziomie lub powyżej minimalnej prawidłowej dla wieku i wzrostu (np. utrata wagi prowadząca do utrzymania ciężaru ciała poniżej 85% wagi oczekiwanej lub brak należnego przyrostu wagi w okresie wzrastania prowadzący do utrzymania ciężaru ciała poniżej 85% wagi należnej).
• Intensywny lęk przed przyrostem wagi lub otyłością mimo utrzymującej się rzeczywistej niedowagi.
• Zaburzenie sposobu doświadczania własnej wagi i kształtu ciała; przesadny wpływ wagi i wymiarów ciała na samoocenę lub zaprzeczanie znaczeniu niskiej masy ciała
• U kobiet już miesiączkujących - brak miesiączki, to jest brak przynajmniej trzech kolejnych cykli menstruacyjnych (uważa się, że u kobiety wystąpił brak miesiączki jeśli cykl wraca tylko po  zastosowaniu hormonów, np. estrogenów).

Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób (ICD-10) podaje dodatkowo kryterium wskaźnika masy ciała BMI. W przypadku anoreksji wynosi on mniej niż 17,5.

RODZAJE PROBLEMÓW Z JEDZENIEM:
1. Jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa) jest zaburzeniem cechującym się celowym dążeniem do zmniejszenia masy ciała, powiązanym z lękiem przed otyłością i utratą zgrabnej sylwetki. Ta tendencja ma charakter natrętnej idei nadwartościowej. Droga do szczupłości wiedzie przez  stosowanie niskokalorycznej diety, intensywne ćwiczenia fizyczne, stosowanie leków tłumiących łaknienie, prowokowanie wymiotów, stosowanie środków przeczyszczających, środków moczopędnych itp.

Anoreksję rozpoznaje się, jeśli masa ciała jest co najmniej 15% niższa od oczekiwanej lub gdy wskaźnik masy ciała Queteleta - BMI (Body Mass Index) jest niższy niż 17.5 (waga w kg/ wzrost w m2), gdy zaburzenia obrazu własnego ciała (dysmorfofobia), niska samoocena i obawa przed otyłością wiążą się z przymusem myślenia o konieczności zachowania jakiegoś limitu wagi.

Głodzenie się doprowadza do utraty apetytu i uruchamia mechanizm braku łaknienia, wzmacniający proces niedożywienia. Konsekwencją są zaburzenia hormonalne i metaboliczne, u kobiet ustanie menstruacji. Skrajne wyniszczenie często stanowi zagrożenie życia, zmuszając do intensywnego leczenia somatycznego. Anorekcja wiąże się z zahamowaniem popędów, nie tylko odżywiania.

2) Żarłoczność psychiczna (bulimia nervosa) jest to zaburzenie cechujące się napadowym objadaniem się i przekarmianiem, co prowadzi do nadmiernej masy ciała. Niektóre rzeczy są w tym przypadku podobne do anoreksji - nadmierna koncentracja na jedzeniu, na kształcie i ciężarze ciała, kontrola masy, obniżenie nastroju, stosowanie rozmaitych sposobów pozbywania się pokarmu - prowokowanie wymiotów i przeczyszczenie itp. Zabiegi te mogą, podobnie jak w anorekcji, prowadzić do zaburzeń hormonalnych i metabolicznych. Tego typu praktyki nie są obojętne dla zdrowia somatycznego. Do­tyczy to zwłaszcza przewodu pokarmowego. Organizm jest ciągle odwadniany  co prowadzi do ciężkich zaburzeń somatycznych.

3) Jadłowstręt atypowy -  dążenie do zmniejszenia masy ciała, któremu nie towarzyszy lęk przed otyłością, prowokowanie wymiotów itp., a skutki tego dążenia nie prowadzą do skrajnych zaburzeń somatycznych, takich jak zaburzenia hormonalne i w konsekwencji menstruacyjne.

Cechy obrazu klinicznego są analogiczne jak w zespole jadłowstrętu psychicznego, zazwyczaj jednak brak któregoś z podstawowych objawów, brak zakłóceń w obszarze oceny realności i przekroczenia granic racjonalności, także przyczyny tkwią raczej we wpływach kulturowych niż w przeżywaniu i osobowości chorych. Zaburzenia atypowe rozpoznaje się także w przypadku występowania wszystkich typowych objawów, ale w niewielkim ich nasileniu.

4) Atypowa żarłoczność psychiczna - to przypadki nawracających epizodów przekarmiania się, po których następuje użycie środków wymiotnych i przeczyszczających, nie dochodzi jednak do istotnej zmiany ciężaru ciała. Zazwyczaj nie stwierdza się też nadmiernej koncentracji uwagi na kształcie ciała. Przebieg przypadków atypowych na ogół nie prowadzi do dysfunkcji metaboliczno-hormonalnych.

5) Inne zaburzenia odżywiania - przypadki typowych zachowań charakterystycznych przy anoreksji i/lub bulimii przy odpowiedniej wadze ciała lub otyłości, nie leczone prowadzą do rozwinięcia pełnoobjawowej anoreksji lub bulimii;brak spełniania jednego kryterium, np. nadal utrzymuje się miesiączka

6) ortoreksja -obsesja na punkcjie zdrowego odżywiania, prowadząca do rzeczywistych braków składników odżywczych w skutek drastycznych ograniczeń diety, wykluczenie społeczne,myśli i zachowania dotyczące głównie diety i posiłków. Celem jest nie tyle schudnięcie co jedzenie "odpowiedniego" jedzenia doprowadzone do absurdu, np chorzy jedzą tylko i wyłącznie surową ekologiczna marchewkę, lub wąskie grupy "dobrych" produktów wykluczając resztę


Kryteria anoreksji:

Kryteria diagnostyczne wg DSM-IV-TR

A. Odmowa utrzymywania masy ciała na poziomie minimalnej masy prawidłowej dla wieku i wzrostu lub ponad tym poziomem (np. spadek masy ciała prowadzący do utrzymywania masy ciała mniejszej niż 85% oczekiwanej albo niepowodzenie osiągnięcia oczekiwanego przyrostu masy w okresie wzrostu prowadzące do masy ciała mniejszej niż 85% oczekiwanej).

B. Nasilona obawa przed przyrostem masy ciała i przytyciem, nawet w przypadku niedostatecznej masy ciała.

C. Zakłócenie sposobu przeżywania masy i kształtu własnego ciała, nadmierny wpływ masy ciała lub jego kształtu na samoocenę albo zaprzeczanie powadze aktualnie niskiej masy ciała.

U kobiet po rozpoczęciu miesiączkowania, brak miesiączki, tzn. brak co najmniej trzech kolejnych cyklów miesięcznych (jeśli miesiączka występuje tylko w następstwie stosowania

D. hormonów, np. estrogenów, kobieta uważana jest za niemiesiączkującą)

Kryteria diagnostyczne anoreksji wg ICD-10

A. Spadek wagi lub, u dzieci, brak przybytku wagi prowadzący do masy ciała o co najmniej 15% poniżej prawidłowej lub oczekiwanej stosownie do wieku i wzrostu.

B. Spadek wagi jest narzucony samemu sobie przez unikanie "tuczącego pożywienia".

C. Samoocenianie siebie jako osoby otyłej oraz zaburzający strach przed przytyciem, co prowadzi do narzucanie samemu sobie niskiego progu masy ciała.

D. Obejmujące wiele układów zaburzenia endokrynne osi przysadkowo-gonadalnej przejawiają się u kobiet zanikiem miesiączkowania, a u mężczyzn utratą seksualnych zainteresowań i potencji (wyraźnym wyjątkiem jest utrzymywanie się krwawień z pochwy u kobiet anorektycznych stosujących substytucyjne leczenie hormonalne, najczęściej w postaci przyjmowania leków antykoncepcyjnych).

E. Zaburzenie nie spełnia kryteriów A i B dla żarłoczności psychicznej (bulimia nervosa).

Postać ograniczająca: podczas obecnego epizodu Jadłowstrętu psychicznego, osoba nie podejmuje regularnie zachowań typu objadanie się lub oczyszczanie (tzn. prowokowanie przez siebie wymiotów, nadużywanie leków czyszczących, moczopędnych lub wlewów przeczyszczających).

Postać z napadami objadania się/przeczyszczaniem: podczas obecnego epizodu Jadłowstrętu psychicznego osoba regularnie podejmuje zachowania typu objadanie się lub oczyszczanie (tzn. prowokowanie przez siebie wymiotów, nadużywanie leków czyszczących, moczopędnych lub wlewów przeczyszczających).

Anoreksję nie zależy od tuszy, chociaż koniec końców każda anorektyczka będzie chuda... no chyba, że wcześniej uda jej się wyleczyć, ale to długotrwały proces.

Przy okazji:
Inne problemy z jedzeniem:

- Przejadanie się związane z innymi czynnikami psychicznymi - to zjawisko występujące w sytuacjach wywołujących znaczne napięcie, często dochodzi do rozładowania tego napięcia i zmniejszania uczucia przykrości, jakie powoduje przez dostarczanie sobie przyjemności przez jedzenie, zwłaszcza słodyczy.

- Psychogenne przejadanie się związane z zespołami nerwicowymi - występuje tu jako objaw neurotyczny, niekiedy jednak bywa objawem dominującym w obrazie choroby i prowadzącym do nadwagi (zob. otyłość).

- Otyłość psychogenna - zdarza się to zarówno w sytuacjach mających charakter stresu, epizodycznego lub przewlekłego, jak i u osób samotnych, cierpiących na niedosyt emocjonalny, w okresach żałoby itp. Otyłość związana z przekarmianiem się może prowadzić do nadwagi ze wszystkimi jej somatycznymi konsekwencjami. Próby stosowania diety odchudzającej również mogą być przyczyną rozmaitych zaburzeń m.in. afektywnych, lękowych itp. Mamy tu do czynienia z zachowaniami, mającymi doprowadzić do obniżenia napięcia przez jedzenie. Często także jedzenie ma charakter zbliżony do czynności przymusowej, przez którą nie można się powstrzymać - jest impulsywne i niekontrolowane.

- Pica dorosłych  - spożywanie rzeczy nieprzeznaczonych do jedzenia przez osoby bez organicznego uszkodzenia OUN.

Manoreksja-anoreksja u mężczyzn

Choć najwięcej przypadków zachorowań na anoreksję jest wśród kobiet,to ostatnimi czasy zaobserwowano także zachorowalność u mężczyzn.

Stanowi ok.6% przypadków klinicznych,jednakże jest to liczba zaniżona ze względu na to,że niewielu mężczyzn postrzega to jako anoreksję,przyczyną jest stereotypowe powiązanie anoreksji wyłącznie z kobietami.Przez to,że niewielu mężczyzn zgłasza się na leczenie,rokowania są gorsze.

Objawy anoreksji u mężczyzn nie różnią od objawów występujących u kobiet.Odnotowano jednak zwiększoną aktywność fizyczną oraz zaoobsorbowanie jedzeniem jak i wagą ,rzadsze występowanie epizodów bulimicznych,lęki w sferze seksualnej.Dłuższy czas trwania choroby oraz większa utrata masy ciała w czasie jej przebiegu.

Etiologa występowania anoreksji u mężczyzn jest wciąż nie do końca zbadana.

> Ja mam początki anoreksji, a naprawdę nie wyglądam
> na taką -.-  ...

ona już w każdy sposób próbuje zwrócić na siebie uwagę.
gdzie są rodzice, nie widzą, że ona ma kłopoty z jedzeniem? Albo głodówki, albo niekontrolowane napady jedzenie.
Ona ma dopiero 15 lat!

A wracając do tematu. Anoreksja to nie tylko choroba osób skrajnie wychudzonych. A lekarz był po prostu głupi i niekompetentny.

> > Ja mam początki anoreksji, a naprawdę nie
> wyglądam> na taką -.-  ...uwierz mi, nie masz.
> anorektyk nigdy nie przyzna się przed samym do
> tego, że jest chory, a już na pewno nie na
> początku choroby. orientuje się zazwyczaj wtedy,
> kiedy jest za późno.


zgadzam się z tym,że osoba chora na początku choroby nie orientuje się,że jest chora.

> Manoreksja-anoreksja u mężczyzn
> Choć najwięcej przypadków
> zachorowań na anoreksję jest wśród kobiet,to
> ostatnimi czasy
> zaobserwowano także zachorowalność u mężczyzn.
> Stanowi ok.6% przypadków
> klinicznych,jednakże jest to liczba zaniżona ze
> względu na to,że
> niewielu mężczyzn postrzega to jako
> anoreksję,przyczyną jest
> stereotypowe powiązanie anoreksji wyłącznie z
> kobietami.Przez to,że
> niewielu mężczyzn zgłasza się na
> leczenie,rokowania są gorsze.
>
>
> Objawy anoreksji u mężczyzn nie
> różnią od objawów występujących u
> kobiet.Odnotowano jednak zwiększoną
> aktywność fizyczną oraz zaoobsorbowanie jedzeniem
> jak i wagą ,rzadsze
> występowanie epizodów bulimicznych,lęki w sferze
> seksualnej.Dłuższy czas
> trwania choroby oraz większa utrata masy ciała w
> czasie jej przebiegu.
> Etiologa występowania anoreksji u mężczyzn jest
> wciąż nie do końca zbadana.

jeszcze powinnaś dodać zaburzenia postrzegania własnego wizerunku

A czy właśnie objadanie się pod wieczór, potem głupie wymuszanie wymiotów nie jest oznaka anoreksji? Wieczorem, gdy jest już po wszystkim mam przebłyski tego co ze sobą robię. Rano znów będę darzyć, aby nie przekroczyć 1000 kalorii i to jest w tym najgorsze ;||| I co z tego, jak teraz sobie obiecuje, że od jutra będe chudła zdrowo, jak jutro wstane, jako kot inny? Tak jest od ponad miesiąca...

I nie piszcze, że chce zwrócić na siebie uwage bo nie znacie mojej historii -.- co z tego, że mam 15 lat? Oznacza, że jestem gówniara, pije, pale z dzieciakami z osiedla i udaje jaka to ja jestem biedna? Nie jestem, jestem świetną osoba, ale przez to, że zaczęłam niezdrową dietę nie umiem panować nad swoim ciałem