Temat: Zima we włosach - przedwątek Wiatru we włosach 2013 :)

No to wszystko prawda Kasperko co napisałaś. I trzeba się cieszyć z tego co się ma itd. Zdaję sobie z konsekwencji i z tego co mnie czeka. Na stare lata przeniesiemy się najwyżej z powrotem do miasta bo tak się składa, że mieszkanie, w którym mieszkamy obecnie zatrzymujemy na wynajem :) A kiedy korzystać z życia i cieszyć się z domu jak nie teraz w moim wieku? Myślę, że czas jest idealny. A jak będzie nam ciężko, zawsze możemy wrócić. Ja się nie boję wyzwań i wizja szamba i pieca mnie nie przeraża. Wręcz przeciwnie, jestem cała podjarana, aż spać po nocach nie mogę :D Szanowny ma podobnie. Generalnie my lubimy takie akcje jak coś wysiądzie, nie można wyjechać itd. i zawsze potem sobie wspominamy z radochą takie momenty :D
Co do działki to akurat też mamy możliwość dokupienia jeszcze 800m, tylko trzeba mieć na to pieniądze.  A potem siłę i czas, żeby to obrobić i urządzić.
No, jesteśmy pełni optymizmu, gdyby tak nie było to byśmy się na to przecież nie zdecydowali. I tak jak mówię, na stare lata mamy zawsze możliwość powrotu na stare śmieci.

Kasperka słusznie prawi, ja jestem bida z nędzą, pieniędzy nigdy nie miałam ( oboje jesteśmy nauczycielami, teraz na emeryturze, nasze dzieci się dobrze uczyły, oboje poszli na studia dzienne, studiowali w Poznaniu, mieszkali na stancji, przez kilka ładnych lat 1 pensja wędrowała do Poznania...), nigdy się niczego nie dorobiłam, mieszkanie mam własnościowe tylko dlatego, że  wykupiłam je za 1 zł, nie targowałam się zresztą...Cieszę  się więc  z tego co mam, cieszę się, że mogę w każdej chwili zamknąć mieszkanie i wyjechać w świat nie oglądając się za siebie, ale...gdybym była młodsza i gdybym była bogata( no przynajmniej gdyby bylo mnie na to stać), to niewątpliwie teraz  mieszkałabym  w domku , a nie w bloku:))
Ciesz się, Diamencjo, ciesz:))

Jeżdżę na rowerze trekkingowym, o takim, marka Kellys:

Ja tam na razie cieszę się moim mieszkankiem ( całe 49,5 m2) i o domku nawet nie myslę. Całe życie przemieszkałam w mieście w bloku i pomimo, że lubię wieś i przyrodę, to jakoś nie wyobrażam sobie mieszkania tam na stałe. Dla mnie optymalna byłaby opcja mieszkanie w mieście +  domek letniskowy gdzieś w głuszy. Zobaczymy...

Ale się rozgadałysmy na temat domków i mieszkań. Niewątpie że Di masz siły i checi do działąń i tak trzymaj! A że nie boisz się wyzwań to widać, nawet po tym wątku rowerowym:). A tak napisałam z moich obserwacji.
Wyzwania w domku są, sama doświadczyłam latanie do pieca 4-5 razy w nocy bo się popsuł i właczał się alarm i trzeba było coś robić, dopiero po 3 tygodniach udało się tacie dotrzeć do celu:):) i naprawić. A takie atrakcje były też w zimę, przy mrozach, jak piec nie dziala to rurki w ścianach zamarzają, jedna w ścianie za kibelkiem zamarzła i pękała, długo tato szukał gdzie to jest i w zmię od zewnętrznej strony dziurkę robił w ścianie. Teraz jak ogrzewanie nie działa, od razu mama lata z gotowaną gorącą wodą zalewać kibelek:):):). To oczywiście już ta czarna opcja róznych sytuacji domkowych, wiadomo że wiecej jest pozytywnych dni:).
Mój tato budował sam domek i jest jeszcze w środku nie do końca zrobiony brak kasy] . Bbyły to też inne czasy jak zaczął budowę inne możliwości albo ich brak właściwie, no i też kasa się nie przelewała. Sporo wyrzeczeń to "marzenie taty" go kosztowało jak i nas jako rodziny. No tak patrzać to około 20 lat mu to zajęło, ech... teraz się nad tym zastanowiłam. Fakt że rożne były etapy "prędkości" budowy, a już też rodzice tam mieszkają 10 lat.
Oczywiście DI nie wróżę   Ci takiego długiego remontu:):) [bo ja też nie wróżka:)] niech układa Ci się wszystko  po Twojej myśli i niech Cię te przemiany cieszą!. A powyżej to taka tylko moja dygresja z mojego życia, a tamte czasy były jednak inne niż te obecnie i tu trudno to porównywać.
Fi każdy remont to przygoda, fajna zabawa i dużo frajdy, nie będę tu mówić o drugiej stronie, bo wiadomo że i ta jest. Przechodziłam to 7 lat temu jak swoje kupiłam., choć ja mam moje gniazdko w typowym bloku na blokowisku. A mieszkanie Twoje o typowym metrażu:).

Poniedziałek, 13 km po mieście, 3 wyjazdy, w tym  2 długie( dość)
 13  /  33  /  200  /  3000

Ano gaduły jesteśmy :) Trochę przerażają mnie te dojazdy do pracy, ale trenuję jazdę samochodem, żeby mieć alternatywę szczczególnie w razie niepogody. Autko mam na gaz, staruszek, ale mało pali, do tego kombi - można załadować do niego rower i sru :)

Tymczasem mroźne dzisiejsze kaemki. Wracając z karate myślałam, że nie dojadę tak nam dzisiaj sensei w dupsko dał, że aż huczało  Takie treningi lubię jak się człowiek spoci jak świnia  Oj jutro będą zakwasy wszędzie, nawet w uszach ;)

35 / 68 / 1000 / 7000

Fini, to super :) My planujemy przeprowadzkę na czerwiec, ale to się okaże w praniu ile zdążymy zrobić.

oooo Rabararku czyży Twoje kaemki "burza śnieżna" nam jej zasłoniła:)

33,02 + 41,77 + 24,59 (dziś)  /  99,38  /  1 000  /  10 000

Coś się opierdzielam z dodawaniem wpisów. W związku z tym nadrabiam zaległości.

Okrutna pogoda u mnie dziś. Wcześniejsze dwa wyjazdy jeszcze były znośne, dzisiejszy natomiast w deszczu, deszczu ze śniegiem i bonusowym mroźnym wietrze. A fuj!!!

Ale nie odpuszczę. Będę teraz ćwiczyć moją kondycję i wytrzymałość psychiczną, co by we właściwym już sezonie żadne warunki pogodowe nie były mi straszne (jak w zeszłym roku, gdy mnie z kumplem w Czechach dopadła taka ulewa jakich mało, z gradobiciem wielkości śliwek i piorunami walącymi nad głowami; do dziś wspominając tę wycieczkę na Pradziada ciarki mi łażą po plecach... absolutnie najbardziej niesprzyjające warunki jakie mnie dopadły na siodle)

Pitu pitu, rano super, pod wieczór mżawka, śnieg, lodowicho i jedna gleba zaliczona. Takiego lodu dawno nie było. Nawet musiałam wołać o pomoc bo nie mogłam się podnieść, co się podnosiłam to jebs na glebę Na szczęście szedł miły i do tego przystojny pan, który od razu wyciągnął pomocną dłoń. Ale wstyd Miałam jeszcze jechać na trening ale po wczorajszym ledwo się ruszam, boli mnie całe jestestwo :)

16,5 / 84,5 / 1000 / 7000