Temat: Bieganie od 1 dnia wiosny

Odsiecz w drodze, przybędzie jutro:)

A o co chodzi z tym początkiem wiosny? Żeby wybiegać ile się da zanim nadejdzie?

Nie mogę się zebrać do powrotu.Mało czasu mam dla siebie a moje niezdyscyplinowanie nie pomaga mi w wygospodarowaniu dodatkowego czasu na wieczorne bieganie.A przydałoby się ruszyć cztery.....

Zaglądam i czytam,ale na tym się kończy....

I to jest właśnie największe wyzwanie. Jego istota polega na tym, że trzeba mieć odpowiednio poukładane życie. Jak już zaczniesz, to pójdzie z górki, w końcu bieganie nie tylko nie jest trudne, ale daje dużo przyjemności. Dlaczego zatem biegają nie wszyscy spośród tych, którzy by chcieli ? Przede wszystkim dlatego, że wciąż coś staje im na przeszkodzie. Myśl "warto by zacząć biegać" pozostaje tylko pobożnym życzeniem, dopóki nie wykonamy solidnej pracy, aby je umożliwić. To jest wg mnie 90% sukcesu, reszta to bułka z masłem.

Mógłbym tu o tym napisać całą książkę, ale krótko:

1. umów się sama ze sobą na konkretny dzień, konkretną godzinę. Tak, żeby nie podlegało to ponownej ocenie - pójdę, jeśli... (wyrobię się z innymi sprawami / będę czuła powera do biegania / nie będzie nic w TV / itd.) Wpisz w kalendarz.

2. Przygotuj się tak, żeby się wyrobić z innymi sprawami. Żeby się nie okazało, że coś jeszcze musisz zrobić. Zrób to wcześniej.

3. Spójrz prawdzie w oczy - nie masz czasu, bo trwonisz go na coś innego. Nie znam Cię, ale tak jest ze wszystkimi. Jest nam zbyt trudno zrezygnować z czasu spędzanego przed TV, chętnie pójdziemy pobiegać jak już się trochę naoglądamy i nasycimy bezruchem, lub czym tam kto lubi. Ale niestety, życie jest sztuka wyborów, przede wszystkim nt. tego, na co wydajemy swój czas.

4. Nie myśl za długo, działaj. Wyjdź spontanicznie.