Temat: Proszę bardzo - leczcie kompleksy.

Zapraszam do leczenia kompleksów. Jestem osobą grubą, na granicy otyłości. Mam nieproporcjonalną sylwetkę w której dominują monstrualne ramiona, zniszczone ciało, przeorane rozstępami uda. Z całą resztą też nie jest lepiej, każdy szczegół mojego ciała jest niedoskonały: od rzadkich włosów, przez twarz, aż do słabych paznokci. Nieważne, uroki tarczycy. Pewnie niejedna "lekarka" pomyśli, że tarczyca to przecież nic takiego - niech jej będzie. Przestałam się odchudzać. To dla mnie zbyt duże wyrzeczenie. Gdy nie jem tyle ile chce jestem nieszczęśliwa, nie potrafię żyć na dietetycznym jedzeniu. Jest niedobre i nie zaspokaja głodu. Kiedy uprawiam sport czuję się okropnie, ból głowy, mięśni mnie niestety przerasta. Nienawidzę ruchu. Co mi pozostało? Nic. Nie ma nic w czym byłabym dobra, niczym nie wyróżnię się na plus. Poddałam się, dieta była zbyt wielką męczarnią. Podjęłam decyzję. Będę maszkaronem, straszydłem, zrezygnuję ze swojego szczęścia, bo nie jestem w stanie się odchudzać. Bo niestety, tylko szczupli mają prawo do szczęścia. Jeśli poczujecie się źle, bardzo proszę, oto ja - pewnie gorsza od was, bo się już nie odchudzam, pewnie brzydsza. Całe życie czuję to piętno bycia kimś "drugiej kategorii". Możecie się dowartościowywać czytając ten post. Nie oszukamy ludzkiej natury, najlepiej budować swoje ego patrząc na porażki innych. Pomyślcie sobie "ja dalej walczę", "we mnie jest coś dobrego". Możecie nie odpowiadać na ten post, możecie go zgłosic do usunięcia, możecie mnie zwyzywać od najgorszych, proszę bardzo - spływa to po mnie jak woda po kaczce.