Temat: Zdrowa Rywalizacja Punktowa, część 54, 27.03-30.04.2017

Choruję na niedoczynność i Hashimoto. Waga spada znaaaacznie wolniej niż wcześniej. Ale... wierzę, że jest to spowodowane kiepskimi wynikami. Z tygodnia na tydzień się poprawiają, ja czuję się znacznie lepiej i waga zaczyna lepiej spadać. Ale mogę zapomnieć o osiągnięciu celu czyli 70kg na koniec sierpnia.

Ja mam niedoczynność, Hashimoto i PCOS więc totalny bałagan w hormonach :) Dla mnie to ogólnie jest pieprzenie, że przy problemach z tarczycą odchudzanie jest tak okropnie trudne. Po prostu trzeba trochę więcej zmian wprowadzić, ale nie ma tragedii.

Zapewne masz rację. Na swoim przykładzie powiem, że schudłam ponad 20kg i waga się zatrzymała. Okazało się, że choruję. TSH miałam prawie 8 i lekarka mi powiedziała, że przy wysokim TSH waga nie spada - po prostu. Dlatego wierzę, że jak wyniki będą już dobre to i waga ruszy. Też uważam, że jak ktoś bardzo chce to i przy chorej tarczycy schudnie choć nie ukrywam, że jest to o wiele trudniejsza walka. Schudłam w 5 miesięcy jakoś 18kg a w kolejne 4 ledwo 8kg (miałam złe wyniki i zaatakowała mnie choroba) Ale da się z tym żyć! i chudnąć :)

ja też choruję - niedoczynność (hasimoto). Z perspektywy 12 lat, kiedy raz udało mi się schudnąć ze 103 na 78 kg, a potem giga jojo i teraz jak już -16 kg za mną, to muszę napisać, że w moim wydaniu schudnięcie nie jest proste, ale utrzymanie tego to jest dopiero wyczyn.... obym chudła już po raz ostatni. Może teraz mądrzej to robię, to i utrzymać będzie łatwiej.

A dla mnie to jest pieprzenie.

ja mam insulinooporność i jakoś chudnę;p bycie grubym powoduje żarcie i taki jest fakt... mimo iż jadłam ograniczoną ilość kalorii to jadłam w tym śmieci takie jak pizza czy chipsy(ma miłość)  więc do cholery tyłam nie brało się to z warzyw...

Ja mam niedoczynność tarczycy i z mojego doświadczenia wynika, że znacznie trudniej jest o schudnięcie, gdy hormony są nieuregulowane. Faktem jest również to, że trzeba pilnować diety dość rygorystycznie, żeby efekty były, a wiadomo jak to jest jak efektów nie ma, szybko się zniechęcamy i wracamy do starych, najczęściej złych nawyków , a później najłatwiej jest "zrzucić" na tarczycę, a nie na własną słabą wolę.
Natomiast, ostatnio dopiero unormowały mi się hormony i napiszę tylko tyle, że waga sama leci w dół. Ćwiczyć nie ćwiczę, bo nie chce mi się i nie mam czasu- dokładnie w tej kolejności. Co do diety, to jem 3-4 posiłki dziennie, tyle. Czasami (częściej niż jak wyniki były złe i ćwiczyłam, a waga stała jak zaklęta) jem śmieciowe żarcie i słodycze, a w weekendy do tego piwkuje sobie. 
Różnica w tempie chudnięcia jest w moim odczuciu gigantyczna, przy czym nie odmawiam sobie wszystkiego na co mam ochotę. Także uważam, że oczywiście, odchudzanie z chorą tarczycą jest znacznie trudniejsze niż u zdrowych osób. Zresztą, to nie fizyka kwantowa aby zrozumieć, że hormony potrafią dać w kość. To, że ktoś chudnie normalnie mimo różnych chorób nie znaczy, że cała reszta ma tak samo. 

Dziewczyny jeśli nie znajdzie się inna chętna to mogę przejąć prowadzenie kolejnej edycji. Z tym zastrzeżeniem, że listę uczestników itd. mogłabym wstawić dopiero w czwartek (wyjeżdżam na majówkę i na telefonie byłoby ciężko;). Czy ktoś inny - szybciej dostępny jest chętny:D? 

Faina dzięki wielkie za całe trzy edycje!