Temat: Gruba się odchudza: 20-30+ do zrzucenia

Kalina- zamieszkamy razem dopiero po ślubie, jak będzie miał pracę... coraz mocniej wątpię w "rychłość" naszego ślubu...

Carola- nasza historia jest mega romantyczna, ale i trudna.. kochamy się tak mocno, że mogłabym dać się za niego torturować, a nie pisnęłabym słowem, żeby go zranić...

Magdailena- mój luby mieszka ode mnie 50 km, w Rybniku, środkami transportu jest to około 3 godziny, autem 1 godzina... ale auta nie ma... Widujemy się najczęściej raz w tygodniu, często w weekend, w jeden dzień, a w tym roku jest to sobota na 4 godziny, idziemy spać i rano jedzie na studia... nie wiem kiedy będę mogła się z nim zobaczyć oprócz w tą sobotę na chwil parę.. obydwoje mamy egzaminy, zaliczenia itd... staramy się coś znaleźć dla siebie, np jakąś grę na dwoje (uwielbiamy grać w gry komputerowe :) ), ale jak na razie nic nie mamy oprócz LOLa, którym już rzygam.... ale lepsze to niż nic :) oczywiście skype trochę ratuje sytuacje, ale ostatnio chciałabym się przytulać cały dzień, więc sky jest średni do tego xP

alem się rozpisałam... ;)

Kurczę 50 km i 3 godziny, współczuję. Oboje studiujecie - mam rację?? Ty chyba na dziennych a on - zaocznych? A nie ma możliwości żeby on przyjechał do Ciebie w tygodniu?? Nawet na kilka dni z nocowaniem. Przecież jak nie ma pracy to jest wzglęnie wolny. Kurczę 4 godziny w tyg to jest totalnie nic. A co do zamieszkania razem dopiero po ślubie to osobiście jestem przeciwnikiem takiego rozwiązania, łatwiej się dotrzeć jak jeszcze jest się przynajmniej teoretycznie wolnym

problemem w takim nocowaniu w czasie tygodnia są 1) moi rodzice- mama chora + ma duże problemy z funkcjonowaniem emocjonalnym, ojciec w depresji+ bierna agresja, chociaż się stara poprawić, a po 2) ma młodszą siostrę, którą on się zajmuje, sprząta w domu i robi dla rodziców za kur(w)ę domową + różne inne ciekawostki :)

a jeśli chodzi o to mieszkanie przed ślubem to z kolei ja nie jest za tym :) dla mnie małżeństwo jest przede wszystkim sakramentem, nie świstkiem papieru :) sakrament to coś więcej niż dotarcie się :) po za tym nie widzę w tym większego problemu :) już nie raz zostawaliśmy sami na tydzień i musieliśmy sobie sami radzić :) wiadomo, będzie zupełnie inaczej, będziemy się doprowadzać do szału, ale taki urok życia razem ^^ mamy pare zasad, które już teraz stosujemy i umacniają naszą miłość :)

znowu się rozpisałam xd sorki ^^

zazdroszczę mocnej wiary i trzymam kciuki żeby się wszystko ułożyło. Mimo wszystko jestem zdania, że trzeba próbować maksymalizować czas spędzony razem, żeby się potem nie rozczarować codziennością

Magdailena- też jestem zdania, żeby maksymalizować czas spędzony razem i sprawdzać się na różnych poziomach, w różnych sytuacjach :) ale nie wszystko można sprawdzić przed ślubem :) nawet jeśli mielibyśmy jak zamieszkać razem przed to nie wiem czy by mi to coś dało, bo widzę moc sakramentu ;) ale może to tylko ja jestem taka nawiedzona ^^

Ja sie nie bede wypowiadac na temat sakramentow bo zyje i bede zyc do konca zycia w zwiazku nie sakramentalnym,i moj wybor i tez zycie...ale najwazniejsze by zyc wedlug swoich zasad.

jaka u nas burza....ide sie szybko wykapac i pojde po mojego A. na stacje nie wzial kurtki,ani parasolki ale tak jest z facetami...gada sie i sie gada...i tak nie sluchaja ...

bo widzę moc sakramentu ;) no i super jeszcze raz powiem - zazdroszczę, ale cholera musi być sposób żeby jakoś mimo wszystko więcej czasu razem spędzać i tego Wam życzę jak najwięcej czasu razem

Carola- ja na nikogo nie naciskam, nie potępiam ani nic :) jeśli chcesz tak żyć i jesteś szczęśliwa to super! :) o to chodzi :)

Magdailena- robimy wszystko co w naszej mocy :) są lepsze i gorsze tygodnie.. akurat mamy ten gorszy :) komuś musiałam się wyżalić ^^

dziękuję za wsparcie dziewczyny! <3

Powiem wam kochane moje zlote rybki ze z dnia na dzien coraz ciezej mi sie cwiczy i sama nie wiem czemu czy staram sie dokladniej podnosic nogi bo brzuch mi przeszkadza przy podnoszeniu nog do polowy ciala???jak to jest kochane?