Temat: co z tym ślubem

Nie jesteś dla niego "tą" kobietą. 

tego się własnie obawiam, ale sam chciał wrócic po tej przerwie.... dałam drugą szansę, zamieszkalismy u mnie, bo przed rozstaniem mieszkalismy w domu jego rodziców. taki był plan, że chciał bliżej nich żeby im pomóc na starość. Ale po prostu nie wytrzymałam ciągłej inwigilacji przyszłych teściów, wtrącania się w nasze sprawy i tego, że tam u nich na miejscu wyszedł z niego cholerny maminsynek. Myślałam, że jak będziemy osobno, dam mu ta druga szanse to jakoś się ułoży.

Nie bierz z nim ślubu bo to krętacz, narobisz sobie kłopotu a potem dziada się nie pozbędziesz.

nie ma ślubu = nie ma obiadków+nie ma prania+nie ma zakupów+opłata łóżkowa. 

uwierzcie mi albo nie ja już naprawdę pomyślałam sobie, że sie go rzeczywiście nie pozbede ( a chce troche innego bycia razem). On po wczorajszej rozmowie zachowywał sie dzis rano jak gdyby nigdy nic, czyli u niego wszystko w porzadku....Dopiero jak wyjechałam co mnie boli to zamilkł.... i cisza do tej pory. Nie wiem czy czekac aż mina te jego "planowe" 3 miesiace, kiedy to miał pchnac sprawy do przodu (może jeszcze mu sie uda) czy od razu postawic przed otwartymi drzwiami z walizka. Biorę pod uwage to, że mimo wszystko jest dziecko, synek go uwielbia, jest bardzo dobrym ojcem. 

Aleś się wpakowała. Zrobiłaś z siebie służącą i urodziłaś facetowi dziecko, bo ci coś tam obiecał? Jakby facetom można było wierzyć w słowa jak czyny im przeczą. Dałaś się omamić. A co teraz? Ja bym się postarała na pewno o alimenty, Tego, że koniec ze służeniem chyba nie muszę wspominać?

piszesz ze jest maminsynkiem byc moze jest tak ze on sie boi ze po slubie odetnie sie od rodzicow?

powinnas zreszta wprost go zapytac dlaczego nie chce slubu

roogirl o alimentach wspominałam, wtedy własnie zaczął zapewniać, że będziemy razem i nie muszę składać sprawy do sądu. Być może głupia jestem bo tak jak piszesz dałam sie omamić. 

On nie jest osoba źle zarabiającą, więc pomyślałam, że przecież nie boi sie płacenia alimentów bo tak czy siak płacił na syna nawet jak nie byliśmy razem, w momencie, kiedy się rozstawaliśmy ustaliliśmy kwotę, z której się wywiązywał. teraz tez dokłada do domowego budżetu trzykrotnie wieksza kwote niz umówiliśmy się żeby płacił na dziecko. Finansowo jest stabilny, wiem, że może płacic nawet wiecej ale finanse u nas wygladaja tak, że na wspólne życie (jedzienie, rachunki, mieszkanie) jest pewna kwota a to co nam zostanie wydatkujemy według własnego widzi mi sie na potrzeby, zachcianki swoje albo dziecka.