Temat: i jak myslicie, co bedzie dalej?

20mniej - a czemu z góry założyłaś, że on przyjedzie się z Tobą rozstać ? Może niepotrzebnie panikujesz pytając co robić by ratowac związek ? Moze po prostu przemyślał to wspólne mieszkanie i doszedł do wniosku, że za szybko ? Może to, że nie jest pewien swoich uczuć powiedział pod wpływem chwili a teraz chce przyjechać i przeprosić prosząc jednoczesnie o to, żebyście ze wspólnym zamieszkaniem się wstrzymali ? 4 miesiące to faktycznie za szybko, dużo za szybko ..

zmotywowana- opowiem jak to bylo.. zadzwonilam rano do niego.. jak zawsze sie budze i dzwonie do niego powiedziec mu dzien dobry.. no i gadu gadu i zapadla cisza przez telefonn. a ja do niego ze od tego tygodnia brak nam tematow przez telefon... ( ale ja zabardzo nie chce gadac przez telefon bo on jest w pracy i nie chce go rozpraszac.. po 2 nie powinnien za dlugo gadac bo jest w pracy i ja tez..) a on no fakt.. no to musze konczyc i odlozyl sluchawke... ja chwile namyslu i zadzwonilam do niego jeszcze raz i zapytalam go co jest.. a on.. skarbie to nie rozmowa na telefon.. a ja do niego ze chce mi dac do zrozumienia ze nie chce byc ze mna... a on... ze jestem wspaniala ale nie wie co ma zrobic, ze nie wie co czuje i nie wie czy kocha... a ja zapytalam ( bo mielismy w piatek sie spotkac, czyli to bylo wczoraj) co z piatkiem a on, ze po pracy przyjedzie prosto do mnie... ta rozmowa byla wczoraj a konflikt z pokojem z niedzieli na poniedzialek... i dlatego obawiam, ze teraz to zakonczy...

Tak jak mówię - jest duże prawdopodobieństwo tego, że przemyślał sprawę wspólnego zamieszkania. Pomyślał w ten sposób, że jak już zamieszkacie razem to będzie miał ukrócone. Może być tez tak, że obawia się, że przez wspólne zamieszkanie Wasz związek popadnie w rutynę a jesteście ze sobą na tyle krótko, że chce tego uniknąć. Jestem ze swoim chłopakiem 4 lata i powiem Ci szczerze, że lubię czasami wrócić do swojego domu, móc za nim zatęsknić, w ciągu dnia mysleć co robi w danej chwili itd. Nie zakładaj od razu najgorszego :) Moze jest tak jak ja napisałam ... ;)

fakt.. moja szefowa bo zna go.. przychodzilismy na obiadki do niej.. i ona ze nie zna go za dobrze... uwaza ze zachowujesie  on bardzo dojzale i nie wierzy ,,od tak zerwie ze mna"... bo nawet jej mowil ze mnie kocha i mysli o zamieszkaniu.. ok. rozumiem za wczesnie.. macie racje. i teraz i ja jestem tego zdania.. dowodzi to, ze w takim momencie gdybym go znala, to bym sie domyslila co teraz on zrobi... a ja jestem w totalnej w kropce...

Wiem, że to co ja robię nie jest wyznacznikiem zachowań całej reszty, natomiast... jestem z chłopakiem 2 lata i jeszcze nie mieszkamy razem.
Daj mu czas i daj go przede wszystkim sobie. Wspólne mieszkanie to fajny, nowy etap w związku, ale.. nie po 4 miesiącach. Nie wiesz o nim jeszcze tak naprawdę wiele, a już chcesz z nim zamieszkać. Moim zdaniem to nie najlepszy pomysł. I nie dziwię się chłopakowi, że się nieco wystraszył. To naprawdę za szybko.

Myśl pozytywnie :) Niepotrzebnie zaprzątasz sobie głowę gdybaniem :) Mam ogromną nadzieję, że będzie wszystko ok - że rozmowa dotyczyć będzie tylko i wyłącznie przełożeniu wspólnego zamieszkania ;)

po przeczytaniu Twojego ostatniego posta przyszło mi na myśl że poprostu on może czuć Twój większy nacisk i zaangażowanie i faktycznie mógł się tego wystraszyć, jak sama wspomniałaś to Ty do niego ciągle dzwoniłaś ,

to wcale nie oznacza zerwania (choć nie wyklucza) bardzo możliwe że po prostu chce poważnie porozmawiać o waszych oczekiwaniach względem siebie i być może trochę zwolnić tempo

 

Trzymaj się i nie myśl cały dzień o tym bo zwariujesz!

wiem ze to nie łatwe jeśli Ci zależy ale zajmij się czymś pogadaj z koleżanką z pracy na zupełnie inny temat, rozluźnij się bo czym będziesz bardziej zestresowana tym gorzej przy poważnej rozmowie

Btw.jestem z chłopakiem 4 lata, ale nie mieszkamy razem !

zmotywowana.. twoje rady i pocieszenia sa oducha mojego serca... jestes bardzo pozytywna... dziekuje.. co do reszty dziewczyn.. macie mega racje.. on wie ze sie pogodzilam z tematem zamieszkania bo juz znalazlam cos... ale fakt wystraszylam go... pytanie jak bardzo... staram sie myslec pozytywnie, ale jest mi ciezko...