Temat: eutanazja psa

Ciekawe co byś zrobiła, gdyby Twój ukochany pies dostawał drgawek, wył z bólu i robił pod siebie, tak jak to przez jakiś czas było z moim...

Do autorki posta- współczuję z całego serca, przechodziłam przez to w zeszłym roku

A co za różnica ? takie rozkminy są dosyć makabryczne i niepotrzebne =/

Ludzie robia to z milosci. Trzeba miec zdrowo natrzepane we lbie aby tygodniami patrzec na cieprienie zwierzaka i myslec, ze jest sie cudownym czlowiekiem. 

Wspolczuje. Duzo sily.

Popieram absolutnie. Ja sama nie wyobrażam sobie, że musiałabym uśpić mojego psa, ale jeżeli byłaby taka konieczność, to zrobiłabym to. Z ciężkim sercem, ale jednak. Dla mnie to szczyt egoizmu, pozwalać psu na cierpienie, bo 'nie chcę go stracić'. Pies sąsiadów mojej ciotki jest w takim stanie, że nie mogę zrozumieć dlaczego go nie uśpią... narośl na jego nodze jest wielkości głowy (dosłownie, pies ledwie chodzi i leży tylko na jednym boku), już nie mówiąc o strasznie powiększonym jądrze. Nie wiem, czy nie da się tego usunąć, czy ich nie stać, czy nie chcą, ale widać, że się męczy i ja bym na to nie pozwoliła.

Bardzo Ci współczuję :( miałam podobną sytuację w listopadzie z moją kotką. Robiłam co mogłam ale kotka strasznie cierpiała a ja razem z nią. Nie było szans. Weterynarz dał wybór- albo eutanazja albo może 3 tygodnie życia w cierpieniu. Z bólem serca ją uśpiłam, ale teraz wiem ,że była to słuszna decyzja - zakończyłam jej cierpienie...

Dziwi mnie podejście jednej dziewczyny powyżej- gdy jest szansa wiadomo trzeba walczyć o przyjaciela i pieniądze są najmniej ważne, ale gdy naprawdę nie ma ratunku i wszystkie opcje zostały wyczerpane jakim trzeba być samolubem aby patrzeć na cierpienie zwierzaka i nic z tym nie zrobić?

same musialysmy ostatnio podjac decyzje odnosnie uspienia dwoch staruszkow-1 mial 19 lat , zabijala go niewydolnosc nerek, usypiany byl w momencie gdy juz wogole nie wstal. Nie jadl.Walczylysmy z pnn 2 lata zanim calkowicie rozlozyla go mocznica;(jasia mial podanego przez jedna z nas, w domu by juz nie pamietal tego ze jest u weterynarza a aby zasnal spokojnie w lozku przytulony do nas -mial tak jak i twoj psiaczek tzw rybi oddech, on juz tego nie czul, zatrzymuje sie serduszko a mozg jeszcze nie. Drugi psiaczek z zaawansowanym rakiem- o jeden dzien za dlugo przetrzymany( mimo ze konsultowalismy z weterynarzem i dzien wczesniej jeszcze biegal) odszedl juz praktycznie po jasku, be zadbych reakcji. Twoj piesek sie nie dusil, mial jedna z reakcji przy umieraniu, piesek moze miec wlasnie rybi oddech, albo tez kopie-reakcje nerwowe. Naprawde wspolczujemt straty, wiemy przez co przechodzisz, nam odeszly 3 pieski w ciagu 2 miesiecy

eh, strasznie mi przykro, przesyłam uściski . ja nie tak dawno temu pożegnałem swojego psa jeszcze z dzieciństwa, miał okolo 17 lat, co prawda odszedł sam ale strata takiego przyjaciela bardzo boli. Gdyby nie nerki ,pewnie dalej by żył. Co do twojego pieska, nie myśl już i tym, teraz jest mu już dobrze, bryka po chmurach :- ) i gdzieś tam na ciebie spogląda ;- ) , trzymaj się ! 

nie wyobrażam sobie nawet tego;( coś strasznego i ja bym chyba nie była w stanie podjąć takiej decyzji...