Temat: Czy wierzycie w zjawiska paranormalne, opetanie, duchy itp.?

Ja niby też, ale... Gdy zmarł mój tato u mojej cioci spadły na podłogę stoiki z wysokiej szafy. Nie stały na krawędzi, nikt ich nie dotykał- po prostu spadły i już. 20 kilka lat później, gdy u mnie był mąż (wtedy jeszcze chłopak) moja mama wspominała jakby to fajnie było gdyby mój tato był teraz z nami. W tym samym momencie w kuchni z parapetu spadł słoik. Nikogo nie było w kuchni i podobnie jak z szafą, nie stał na krawędzi itp. Moja mama skomentowała to tylko tak "ooo, wasz tato tu jest" .

Mówcie sobie co chcecie, ale coś w tym jest...

Mimo, że wierzę w życie pozaziemskie, duchowe, wywołałyście u mnie ciarki na skórze swoimi opowiadaniami... Ja miałam tylko jedną sytuację, którą można podciągnąć pod głupi żart, ale podczas konsekracji na Mszy Świętej kiedy ksiądz uniósł opłatek ktoś krzyknął grubym, zachrypniętym głosem "NIE!" Ludzie zaczęli się rozglądać, ale nie wiadomo kto krzyknął wśród ludu... Czyżby zły duch postanowił głośno zaprotestować? Nie wiem... 

No i moja babcia, która różne historie opowiada na te tematy... W noc po śmierci jej brata wybudziło ją ze snu pukanie do drzwi. Otworzyła je, ale na dworze nikogo nie było. Sytuacja powtórzyła się jeszcze dwa razy. Było to zimą, śnieg był, ale nie było śladów butów, tak jakby nikt tam nie przychodził wciągu nocy. I mówi, że nocą nieraz słyszy szelest gazet, mimo zamkniętych okien (czyli przeciąg można wykluczyć). Wierzy, że to jej mama czytuje "życie na gorąco", które uwielbiała czytać, gdy była z nami... 

Zwierzęta potrafia wyczuć śmierć. 

Co do tego czy wierze tak wierzę po kilku epizodach spie z zapalonym swiatlem. I juz nie oglądam zbyt dużo horrorów aby niczego sobie na głowę nie sciagnac. 

Było tu kilka podobnych tematów, w których opisałam parę sytuacji może nie do końca normalnych. Nie bardzo chce mi się teraz je opisywać ponownie 

Wierzę i nie wierzę. To zależy od tego kto mi to opowiada, czy sama coś przeżyłam, czy usłyszałam z wiarygodnego źródła, czy też nie... W książce pt. "Egzorcyzmy XXI wieku" jest to całkiem ciekawie opisane - polecam.

Ja wierzę w takie rzeczy, ale też nie do końca ;p
Moja mama w wieku 19-20 lat miała dwóch adoratorów. Wybrała mojego ojca a z tym drugim gościem czasem się spotykała na jakiś zakupach czy idąc do pracy, ale jakoś nie gadali ze sobą dużo. Przyśniło jej się kiedyś że była w kościele i ksiądz czytał zapowiedzi ślubów. I wyczytał imię i nazwisko tego drugiego gościa i wymienił też jego przyszłą żonę. Ta dziewczyna była koleżanką z klasy z zawodówki mojej mamy, więc jak się domyślacie, jej imię zapamiętała :) Facet zadzwonił do mamy dwa dni później - na co moja rodzicielka wypaliła "Co, bierzesz ślub z Anką M.". Oczywiście okazało się, że tak. Mama mówi, że była przerażona bo myślała że to głupi sen ;p Uprzedzając wszystkie ale: nie, nie wiedziała o tym że kogoś ma, nie mieli wspólnych znajomych, nie mijali się na mieście, kiedy on z nią był, nie - nie było wtedy fejsika i internetów więc serio nie miała pojęcia że oni są razem :)

Takich historii znam kilka, wróżyła z kart sobie i swoim koleżankom, ale przestała to robić jak wywróżyła jednej z nich że poroni i po dwóch dniach faktycznie się tak stało. Przyśniła jej się moja prababcia, która powiedziała jej że na cmentarzu jakiś chłopak rozwalił jej płytę nagrobkową - następnego dnia tam pojechała i faktycznie była połamana. I kiedyś udało mi się namówić żeby powróżyła mi z kart, jak miałam jakieś 12 lat, ale jak już poukładała te wszystkie karty to zrobiła wielkie oczy, szybko poskładała i powiedziała, że nic nie wyszło ;) 

Ja ogólnie słyszałam ze stawianie tarota i wywoływanie duchów moze sprowadzic na człowieka ducha .

u mnie z psem było podobnie, też zawsze jak wył, to po jakimś czasie było słychać karetkę, albo następnego dnia szło info po wsi, że ktoś umarł. Ale to kilka przypadków takich było, nie zawsze, jak u ciebie 

Ja wierzę.

I jedna rzecz mnie bardzo ciekawi. Moja babcia miała przyjaciela, który miał takie dziwne zdolności. Gdy moja mama była w ciąży, on dotknął jej brzucha i powiedział, że z dzieckiem wszystko będzie dobrze, ale widzi na nodze krwawą plamę. Powiedział też, że ta plama to nic groźnego i zniknie. Urodziłam się ze znamieniem na kolanie, taką dużą, ciemno różową plamą. Po pewnym czasie znamię zniknęło z kolana, przeniosło się pod włosy na głowie i palec. Nie wiem czy nadal tam jest, musiałabym się ogolić na łyso ;) Na palcu wskazującym prawej ręki mam maleńką kropkę, taką samą jak to znamię. Babci kolega bardzo chorował (psychicznie), wiem, że był w szpitalu psychiatrycznym. Twierdził, że widzi Boga i w ogóle. Ale jest jedna rzecz. Podobno kiedyś powiedział mojej babci, że wie o czymś co czeka mnie w przyszłości. Że to bardzo ważna wiadomość o moim życiu i kiedyś musi mi to powiedzieć. Babcia nie ma już z nim chyba kontaktu, ale ja pamiętam o tym i zastanawiam się co takiego chciał mi powiedzieć.

Byłam kiedyś na Mszy Św. o uzdrowienie celebrowanej przez egzorcystę. Nie wiem, jak interpretować to, co tam widziałam i słyszałam, ale do dzisiaj mam ciarki na plecach, gdy sobie przypomnę (6 lat temu...). 

Poza tym zdarzył mi się raz sen proroczy - wujek był chory na raka od dwóch lat, za bardzo kontaktu z nim nie mieliśmy, w nocy przyśniło mi się, że leży pod szklaną kopułą i woła o pomoc, bo się dusi i umiera. Wokół była nasza rodzina, ale nikt nie słyszał i nie pomógł wujkowi. Obudziłam się w nocy, ale zorientowałam, że to przecież tylko zły sen i poszłam dalej spać. Rano telefon - wujek zmarł w nocy. Nie wiem jak to rozumieć. 

Można w to wierzyć albo nie, ale takie pogrywanie sobie ze złymi mocami (typu tarot, wróżki, wywoływanie duchów) zawsze otwiera furtkę szatanowi i demonom.