Temat: Na ile da się wychować kota ? Do kociarzy

Pytanie powinnam raczej sformułować następująco : Czy w ogóle możliwe jest choć w niewielkim stopniu podporządkować sobie zwierzę o tak indywidualistycznym i przywódczym charakterze? Wiadomo, kot to nie jest pies, by tworzyć z człowiekiem stado i uznać go jako  przywódcę tego stada. Z kotem żyje się w symbiozie i na zasadzie tolerancji siebie nawzajem , lecz tu zaczyna się problem .. Powinnam mimo wszystko mieć dominującą pozycję w tym układzie...

Zacznę od tego, że w sierpniu mój chłopak przygarnął  kotka za pośrednictwem organizacji zajmującej się adopcją porzuconych  zwierząt.  Kocurek  miał ok 5 tygodni kiedy został podrzucony wraz ze swoim rodzeństwem w kartonie pod drzwi schroniska  przez poprzedniego właściciela. Kocia mama odrzuciła maluchy .    Mając 7 tygodni  kotek został już adoptowany przez nas.  Mieszkamy razem również od końca sierpnia, a ja jestem świeżakiem jeśli chodzi o kotkowanie. Do tej pory zajmowałam się tylko akwarystyką i terrarystyką.  

Niemal od początku zaczęły się pewne ...zachowania kotka, których wolałabym go oduczyć, a kompletnie nie wiem jak. Nie jestem ekspertem w wymierzaniu kocich kar, a rady z forów zoologicznych i od innych zaklinaczy kotów gówno dały.

Kotek ma po pierwsze  nawyk ssania kiedy się odpręża. Ponoć to jest tak zwana choroba sieroca, która tak się objawia u kotów, że szuka maminego cyca i próbuje ssać mleko . Niekiedy w nocy kiedy śpimy,  upierdliwie mlaska jęzorem we włosach, liże po policzkach , ustach , brodzie , nosie , powiekach, i nie zniechęca go nawet stanowcze wygonienie z łóżka, bo wraca jak na magnesie i robi to dopóki mu nie przejdzie  . Nawet kiedy za dnia jest głaskany , to zaczyna lizać dłoń, mrużąc oczka i przysysa się do niej jak małe kocię ugniatając łapami. Kiedy próbujemy mu przerwać tę czynność , to piszczy jakby działa mu się krzywda. Mleka specjalistycznego dla małych kociąt nie chciał pić nawet przez zakraplacz. W ogóle położył wała na to mleko ...

Druga sprawa to jego kompletna anarchia żywieniowa. Kot w ogóle nie zwraca uwagi na to co ma kociego  w misce, chyba, że jest bardzo głodny i desperacko walczy o choćby najmniejszy kęs z naszych talerzy . Skacze na talerz i zgarnia w łapy upatrzony cel . Kiedy daje mu się to do jego miski ...oczywiście traci zainteresowanie. woli  coś zwinąć w pysk , rozbabrać to na podłodze i tylko wtedy wydaje mu się to zdatne do spożycia. Niezbyt się przejmuje tym, że go przeganiamy , a z klapsa wymierzonego oczywiście niezbyt mocno, robi sobie tyle, że myśli, że to zabawa, kładzie sie na grzbiet i łapie dłoń w 4 łapy i udaje, że gryzie. Nie lubi być sam, bo zaczyna histeryzować... jak jeść to z nami na stole, a nie w swojej misce, jak leżeć to też z nami, a nie na legowisku , my wychodzimy do pracy , a on rozpaczliwie drapie drzwi i próbuje wyjść. Jak przychodzimy, to siedzi na progu i zaczyna mruczeć skacząc nam niekiedy na ubranie, na plecy i wchodzi to toreb i plecaków.

Pić też nie pije ze swojej miski, a zrobił sobie wodopój z prysznica .. Bo tak ..drzwi do łazienki też nauczył się otwierać...Został raz przyłapany na tym, ze pił wodę z sedesu mając miskę pełną świeżego mleko, a drugą wody do wyboru. Załapał już, że robi źle, bo ilekroć, go zdybiemy na tym, ucieka, ale za chwilę ponawia swoje nawyki.... 

Jak wychować i karać  kota, by temu zaradzić ,jak  go uczyć... i czy to w ogóle jest możliwe ?