Temat: Zdenerwowanie przed korepetycjami z angielskiego.

Cześć. Jest taka sprawa. To może być trochę głupie dla niektórych ale strasznie się denerwuję na myśl o korepetycjach. 

Zdarzyło mi się już chodzić na jakieś pojedyncze korepetycje z matematyki nie było problemu. Wszystko za sprawą tego, że to były jakieś pojedyncze zajęcia + matematykę raczej mało kto rozumie więc wiedziałam, że nie wyjdę na straszną idiotkę.

Z angielskim jednak jest inaczej. Zacznijmy od tego, że teraz osoby nie umiejące angielskiego mając 18 lat są rzadkością. Problem polega też na tym, że uczę się tego języka już ok. 10 lat w szkole a nie umiem nawet najprostszego zdania skleić :/ Od zawsze miałam problemy z tym językiem. Dodatkowo nienawidzę tego przedmiotu szkolnego od pierwszych zajęć jakie się odbyły jeszcze w podstawówce. Mam świadomość tego, że angielski to moja największa edukacyjna porażka. 

Z tego też powodu zapisałam się do szkoły językowej na indywidualne zajęcia. Stwierdziłam, że chyba najwyższy czas zabrać się za ten język. Dodatkowo za 2 lata czeka mnie matura, której strasznie się boję. + pojawiły się problemy z ocenami. Zawsze miałam 4 i 5 ale w tym roku pani obudziła się, że niedługo matura a my nic nie umiemy więc "uczy" pytając nas ciągle i tyle. Tak wygląda ta cała "nauka". Jestem w klasie gdzie nikt nie jest dobry w tego języka. Na prawdę nikt. To jest istna porażka.

Wracając jednak to załatwiłam sobie ten kurs. Pierwsze zajęcia mam w sobotę i stresuję się. Spotkałam się już raz z tym nauczycielem i moje obawy się potwierdziły. Mój angielski to istna porażka. Oczywiście całą rozmowę wstępną prowadził po angielsku. Już na początku się przeraziłam. Pierwszy raz się z tym spotkałam. (U mnie w klasie na angielskim pani mówi po polsku xD). Powiem tyle rozumieć, większość rozumiałam. Natomiast jak miałam coś odpowiedzieć to była istna porażka. A to były proste pytania. Typu: do której klasy chodzę, kiedy piszę maturę, jakie mam hobby itp. Jestem załamana. Boję się, iż facet pomyśli sobie, że jestem totalną kretynką. Powiedział mi na wstępie, że widzi, iż o wiele więcej rozumiem ale osoba znająca podstawowy angielski potrafi odpowiadać dobrze już na takie pytania. To takie dołujące, że nawet na podstawie leżę. Dodał, że jak się przyłożę jest mnie przygotować tak abym za rok bez problemu mogła zdać maturę podstawowym na bardzo wysokim poziomie. W dwa lata maturę rozszerzoną na przystępnym poziomie. Wierzę mu bo widać już na początku, że facet zna się na rzeczy. Sama też będę się bardzo starać ponieważ bardzo mi na tym zależy aby nauczyć się tego języka z powodu tego, że jest to coś bardzo przydatnego. Już zaczęłam coś tam robić. Oglądając filmy/seriale staram się bardziej skupiać na wymowie i języku a nie czytaniu napisów. Zaczęłam czytać moją ulubioną książkę w języku angielskim. Wolno to idzie ponieważ cały czas sprawdzam jakieś słówka w słowniku ale mam nadzieję, iż to przyniesie jakieś efekty. Jednak jestem osobą, która zawsze musi być we wszystkim najlepsza. A to, że czegoś kompletnie nie potrafię jest dla mnie zawsze porażką. Dlatego to jest dla mnie bardzo ciężkie. Nie potrafię sobie tego wyobrazić jak on będzie mówił do mnie cały czas po angielsku a ja nie będę nic rozumieć już nie mówiąc od odpowiadaniu :/ Co powinnam zrobić? :(