Temat: Alkoholik w domu i granice tolerancji. Czy ja się czepiam?

Witajcie. Mam taki problem z teściem. Jest u nas już drugi tydzień, bo nam pomaga przy remoncie. Żeby było jasne to nie jest to remont w domu, tylko w firmie, więc nie mam rozgrzebanego mieszkania, a teść jest cały czas poza domem. Robi nam ten remont za darmo, za co jestem mu dozgonnie wdzięczna, dlatego nic nie mówię na jego zachowanie. Wiem, ile kosztuje robota, więc cieszę się ogromnie, że poświęca swój czas na nasz remont.

Ale.... co to kryć, jest alkoholikiem... :( Codziennie jest wieczorem pijany. Może się czepiam, ale ja nie toleruję pod swoim dachem takiego czegoś, ale siedzę cicho..., bo jestem wdzięczna, nic nie mówię..

Aż do dzisiaj.... rano zobaczyłam zasikane łóżko.... No dziewczyny..... jakie są granice gościnności? Szkoda mi męża, bo widzę, że go to boli, a tak go kocham. Nie potrafimy powiedzieć nic stanowczo, bo ogranicza nas szacunek i wdzięczność do rodzica. Ale wersalka, pościel do wyrzucenia :( W chwili obecnej raczej nie stać nas na nową.

Od rana się trzęsę, właśnie piję melisę, żeby się uspokoić. Na swoje usprawiedliwienie dodam, że mam malutkie dziecko, staram się mieć czysto w domu, nie mam na nic czasu, a do tego jestem w niespełna połowie ciąży...

Jak byście wybrnęły w miarę delikatnie z takiej sytuacji? Czy ja jestem przewrażliwiona. Oboje z mężem prawie nie pijemy, po prostu nie mamy takiej potrzeby, dlatego z zasady alkohol nie jest mile widziany w naszym domu.