Temat: co sadzicie o dysleksji?

To bardzo przykre, że można mieć takie podejście. To nie jest tak, że raz dostajesz zaćmienia. Zaćmienia dostajesz codziennie. Za każdym razem kiedy masz oddać pracę pisemną pisaną ręcznie albo zostawić komuś notatkę zastanawiasz się czy nie narobisz sobie wstydu. Ja nie wiem jaki błąd popełnię. To, że bardzo dobrze wiem jak się coś pisze nie znaczy, że nie napiszę tego z błędem. Nie znaczy to, że nie poodwracam liter i zamiast b będzie to p, że nie pozmieniam liter w wyrazach albo nie zgubię połowy. I potem sprawdzę tekst 3 razy i tego nie zobaczę. Popatrzę - jest ok. A gdy wezmę ten sam tekst za miesiąc czy dwa, złapię się za głowę. Zdarzyło mi się mieszać i gubić wyrazy nawet we własnym imieniu i nazwisku. Nawet nie wiesz jaki to jest wstyd kiedy ktoś publicznie wyśmiewa się z Ciebie, że nie potrafisz poprawnie napisać swojego imienia i nazwiska. A tak konkretnie do Twojej odpowiedzi. Wiesz... każdy czasem bywa smutny ale nie każdy ma od razu depresję. Każdy robi czasem błędy ale nie każdy ma dysleksję. To nie jest problem, który ma 100% społeczeństwa ale istnieje i głupotą (wybacz) i ograniczeniem umysłowym jest twierdzić, że tego nie ma bo każdy czasem robi błędy. Jest pewne kontinuum zdrowie - choroba i w pewnym momencie jest granica, która - gdy zostanie przekroczona oznacza po prostu brak normy. I to oznacza pewne zaburzenie.