Temat: Problem z rodzicami dziewczyny?

Nie mam Cię za aż tak głupiego, żeby twierdzic, że ślub zmieni Wasze uczucia. Instytucja małżeństwa jest własnie po to, żeby pokazac, że jesteście dorośli, sami za siebie odpowiadacie, że stanowicie wartościową jednostkę społeczną, jednocześnie podnosicie swój status w tym społeczeństwie, że o prawnym uznaniu Was za członków jednej rodziny nie wspomnę. Przynajmniej taki jest mój pogląd i dlatego ja bym wyszła za mąż. Jak jej córka wyjdzie za mąż, to matka może w końcu uzna ją za odrębną, stanowiącą o sobie jednostkę i się zastanowi.

Rany, XXI wiek, a poglądy jak ze średniowiecza..... Boszsz......

Dziękuję, ale bardziej się nie mogłaś mylic. Zauważ w jakim społeczeństwie żyjemy.

dokladnie

Wydaje mi się, że jeżeli jesteście zdecydowani co do wspólnego życia a chcecie żeby traktowano was bardziej poważnie weźcie cywilny i podejście od razu się zmieni. Skoro ślub według was nie zmieni czy będziecie się kochać bardziej czy mniej to będzie tylko formalność a z całą pewnością rodzina nie będzie już taka zasadnicza. Nie będziecie już chłopakiem i dziewczyną (znam pary, które są ze sobą po 5 lat a słyszą od rodziców, że jeszcze 5 razy zmienią partnera, jest przez nich traktowany jak jakaś opcja tymczasowa) tylko małżeństwem - a to inaczej wygląda. Jeśli małżeństwo nie jest dla was niczym szczególnym, bo ogólnie nie wierzycie w instytucję małżeństwa bo ona nic nie zmienia, to weźcie ślub dla ułatwienia sobie życia i zmiany podejścia innych. Zwłaszcza rodziców.

A mnie się wydaje , że Twoja dziewczyna nie chce się wyprowadzić z domu. Być może tak jest jej wygodnie i jeśli ona nie będzie chciała to nikt jej do tego nie zmusi. U mnie była identyczna sytuacja , rodzice mieli pretensje do mnie o wspólne weekendy z moim chłopakiem, za każdym razem kiedy od niego wracałam były głupie gadki i docinanie mnie i jemu. Dochodziło do tego , że nie raz przekleństwa leciały w moją i w stronę chłopaka mimo tego , że on starał się jak mógł , był ich taksówkarzem oczywiście nawet nie pomyśleli o zwrocie za paliwo a mój chłopak wtedy też nie pracował! I nie były to jednorazowe sytuacje , nadarzył się problem czy jakiś wyjazd od razu mój chłopak był do tego angażowany, on ze względu na mnie nigdy się nie sprzeciwił i nigdy nie wypomniał nawet mnie. Pewnego dnia stwierdziłam , że dosyć już poniżania i wykorzystywania , postanowiłam się wyprowadzić do chłopaka mimo , że nie pracowałam wtedy zrobili mi piekło , że przyjdę na kolanach , że sobie nie poradzę ,że będę jeszcze płakać itd. Znalazłam najpierw dodatkową pracę by dorzucać się do rachunków na swoim :) Dziś mieszkam z moim facetem 2 lata , moi rodzice od czasu do czasu powtarzają swoją gadkę i są przekonani , że i tak do nich wrócę. Są momenty , że jest ok i można się z nimi dogadać , ale z perspektywy czasu wiem że to była najlepsza decyzja w moim życiu i jestem szczęśliwa. Zastanów się więc czego Twoja dziewczyna chce .

A żyjesz dla siebie czy dla społeczeństwa?

brać ślub bo tak chcą rodzice = debilizm

mozna chcieć z kimś być i mieszkać, ale nie planować ślubu jeszcze bądź w ogóle.. trochę zacofany pogląd:D

nie wyobrażam sobie ślubu przed min. 25 rokiem życia, żeby jednak mieć już w życiu jakąś stabilizację i osiągnięcia, albo chociaż studia skończone...

Nigdy nie wiadomo jak będzie w życiu. Dziś ją kocham i chcę z nią być (jestem raczej stały w uczuciach), jednak za kilka lat możemy nie być razem, bo tak naprawdę, mimo szczerych i dobrych intencji nigdy tego tak zupełnie do końca nie wiadomo (przynajmniej tak pokazuje życie). W naszym przypadku może być tak, że będziemy żyć długo i szczęśliwie (jeśli nic się między nami nie zmieni na gorsze). 

Ci ludzie chyba mają jakiś problem ze sobą... Rozumiem, jakbyś był jakimś zapyziałym 35letnim obibokiem, który nigdy się do żadnej pracy nie garnął i garnąć nie ma zamiaru. Ale z tego co mówisz jesteś dość dobrze sytuowany (albo raczej Twoi rodzice, którzy Wam tyle dokładali przez studia), skończyłeś studia, mało tego - miałeś stypendium naukowe, dorabiasz, szukasz intensywnie pracy i nawet dorywczo potrafisz zarobić tyle, co spora część ludzi wyciąga na normalnym etacie... masz wspierającą rodzinę, samochód, poważnie myślisz o przyszłości (pomysł z chwilowym powrotem do rodziców, żeby bez sensu nie płacić za wynajem też jest całkiem do rzeczy), a oni jeszcze kręcą nosem?!? Sorka, ale jedyne wyjście jest takie, żeby dziewczyna odcięła raz na zawsze pępowinkę... Coś mi się wydaje, że choćbyś był lekarzem i prawnikiem w jednym i zarabiał 15 tysi miesięcznie, to szanowna mamusia nadal by miała jakieś ale. Trochę wygląda to tak, jakby Cię chcieli naciągać na kasę szczerze mówiąc, bo sorry - ale mało który 25latek zarabia na życiowym starcie tyle, żeby od razu kupić własne mieszkanie i utrzymać na niezłym poziomie siebie i dziewczynę. Niech Twoja ukochana się postawi, innego wyjścia nie ma.