Temat: LAT (Living Apart Together)

To wszystko ładnie pięknie...ale mieszkanie razem potrafi odrzeć z romantyczności,tajemniczości namiętności związek. Już spotkanie nie jest wyczekiwaną randką,wspólny czas wypełniają porozrzucane skarpetki,pierdzenie w fotel i szara codzienność. Niektórzy to lubią,mają taką osobowość,chcą dzielić wszystko z partnerem,sprawia im to radość,ok.Wracają zmęczonymi z pracy,a tam czeka ktoś uśmiechnięty z obiadem i dobrym słowem.Dla innego może to być męczarnia,chcącego spokoju i ciszy. Dla ludzi typu singiel,tych introwertyków,tych którzy chcą czuć wolność mimo jakiejś bliskości to dobra opcja.Grunt się dobrze dobrać. Ja na przykład strasznie męczyłam się mieszkaniem z rodzicami,kontrolą,brakiem przestrzeni,że chyba tylko wielka idealna miłość skłoniła by mnie do wyrzeczenia się komfortu mieszkania samej. LAT niesie za sobą ryzyko przechodzenia związku, tego,że nagle jedna osoba zapragnie więcej bliskości.

Zgadzam się w 100%. I nawet mój też jest M. ;)

Zależy. Ja jak za długo jestem w domu sama to zaczyna mi się robić smutno i źle. Nie znoszę wracać też do pustego domu. Dla mnie to niewyobrażalne, żeby tak mieszkać.

Ojejku, to coś dla mnie! Ja strasznie bym chciała taki związek, niestety mam tradycyjny, to raz, a dwa składam na auto więc na razie mogę pomarzyć o mieszkaniu osobno :/ 

oj, zdziwiłybyście się ile osób nie chce mieszkać razem bez ślubu ;) a nawet znam takie osoby, które już mieszkały razem z partnerem i mówią, że to nic dobrego, ślub zmienia bardzo dużo! Ale to nadal jest sprawa indywidualna, nie wypowiem się co jest lepsze, to każdy powinien sam ocenić dla siebie ;)