Temat: Presja na małżeństwo i założenie rodziny

jak ja miałam 21 lat to żadni moi znajomi nie myśleli o ślubach. Teraz mam 23 i dalej nie ma żadnej presji, więc po prostu tak się złożyło, że w takim towarzystwie się obracasz, nie przejmuj się :) Przyjdzie na Ciebie czas.

Na dzisiejsze czasy 21lat to bardzo młody wiek.

masz 21 lat, więc masz rację!!! to jeszcze za wcześnie!
kiedyś było inaczej i nasze mamy i babcie brały śluby dużooo wcześniej i wcześniej zakładały rodzinę.
wytłumacz to mamie - masz studia - czy nie chce, żebyś je na spokój skończyła??
bo z tego co piszesz to wygląda na to, że to Ty jesteś dużo bardziej rozsądna od swojej mamy..

W wieku 21 lat to faktycznie absurd, dla mnie myślenie o małżeństwie od około 25 lat, a sam fakt wzięcia ślubu minimum 30 lat, żeby trochę być ze sobą, a nie hop siup znamy się 2 lata, bierzemy ślub, za 3 lata się rozwodzimy. Ja np. nie wezmę nigdy ślubu bo nie wierzę w te przysięgi do końca życia, tak w życiu nie ma, potem tylko problem z rozwodem. Dzieci nie planuję. Presji nie czuję, bo za bardzo mam gdzieś to co inni uważają :) Parę koleżanek rówieśniczek już wyszło za mąż, ale czuję głównie zdziwienie, żadna jeszcze nawet studiów nie skończyła. Co do mieszkania przed ewentualnym ślubem - no dla mnie to obowiązek, im dłużej, tym lepiej, rok minimum. Nie wyobrażam sobie wziąć ślub w ciemno, nie mając pojęcia jak człowiek się zachowuje, gdy się z nim mieszka.

Czytając to , czuje jakbyś mnie opisywała. mam 21 lat . Wszyscy juz po ślubie bądź tez chwilkę przed . a argumenty , że chce skończyć studia są bardzo marne, zwłaszcza że z chłopakiem mieszkam . Strasznie to męczące jest .

nic na siłę! 

Kurdę, mam 22 lata, a moje znajome albo dziecko, albo mąż, albo zaręczone, albo w ciąży... :o I jasne, pytają! A mieszkanie przed ślubem jest dobre!!! I nikt mi nie powie,że nie! Ja dzięki temu możliwe, że uniknęłam błędu, jakim byłoby wyjście za mojego byłego!

dokładnie

jak powiedzialam jestesmy 24 i 26 u mnie nie ma czegos takiego.

rodzice sa zdrowo rozsadkowi. na wszelkie sluby dzieci pukaja sie w czub mlotkiem. moj tata mi mowil zebym od kosciola i dzieci trzymala sie z dala bo to tylko wydatek a kosciol kradnie, a jeszcze ponad 1,5  roku temu przyszla tesciowa przezywala czy my nie wpadniemy. widzi ze od 2 lat sie nic nie dzieje z moim brzuchem to chyba jest spokojna. ona i babcia mojego wiedza ze biore hormony. moze mysla ze stosujemy 10 metod na raz ze nic nie ma prawa sie dziac?

znajomi jedni nie maja wesolego zwiazku, kloca sie, rozchodza, dzieci z nimi nie mieszkaja (nie wnikam), slubu nie maja

inni znajomi niby cos planuja na slub ale nikt nikogo nie namawia. a kolega i rodzina raczej czystej kartoteki nie maja? tam u nich byl nacisk na slub bo wpadka. i nie wiem jak to sie potoczylo dalej. bo jedni chcieli koscielny a inni cywilny

kolega najblizszy zalicza, co wspolne wyjscie to startuje do jakis dziewczyn.

kolega drugi tez jakis nie ustatkowany jest, chociaz jest dziewczyna

przyjaciolka mieszka z narzeczonym, ale o slubie nic nie slysze. dawno jej nie widzialam.

wiec nie ma zadnych naciskow

ale po kolegach z klasy widzmy albo wpadki albo sluby albo jedno i drugie
jestemy takie niedobitki w tym zakresie

Rozumiem doskonale założycielkę tematu, bo jestem w podobnej sytuacji, a właściwie jeszcze gorszej, bo nie mam aktualnie partnera, a w moim środowisku wszyscy, dosłownie wszyscy są:

a) zaręczeni

b) już po ślubie

c) mają dzieci (niektóre moje koleżanki i koledzy mają już 2 letnie dzieci).

24 września kończę 22 lata.. Czuję się jak kosmitka. Tylko ja nie mam stabilnego związku. Wszyscy już wiodą stabline życie, nie mam nawet z kim wyjść na imprezę i poszaleć. Przez to wszystko czuję że jestem już stara, że ja już nie znajdę, że mnie już nic nie czeka... Wiem, że to absuradalne ale tak jest.

Rodzice mnie nie naciskają, ale w głębi duszy czuję, że chcieliby być już dziadkami, gdy wszystkie moje koleżanki i ich rodzice doznali już tego uczucia.

Przykre to wszystko:(