Temat: Jak długo szukaliscie pracy?

ale staż daje ci dodatkowe doświadczenie... a nigdy nie masz pewnosci że cię nie zostawią ... trzeba próbować a nie siedzieć na 4 literach ... bo siedzeniem nic nie zdziała się

U mnie sytuacja jest zawiła, mam 27 lat i prawie trzyletniego synka który od roku chodzi do przedszkola, na szczęscie samorządowego ( tu chociaż mogę ręce do Boga składać, że udało mu się dostać ).  od 2007 roku jestem zatrudniona w firmie  rodzinnej - prowadzi ją siostra mojego ojca i jej mąż. Odkąd urodził się maluch jestem w domu ( najpierw macierzyński, teraz wychowawczy który mam przyznany do lutego przyszłego roku ). W poniedziałek byłam na rozmowie czy mogłabym wrócić do pracy wcześniej ( zwlekałam z tym ile mogłam bo to moja ostateczność, z marszu mogę iść gdziekolwiek tylko nie tam, ale skoro pracy nie ma więc bierze się co jest ). Oczywiście najpierw mnie obgadali za plecami, że pewnie tynk ze ściany jem skoro proszę o powrót, ale jak mi dali zakres obowiązków to mnie z nóg zwaliło. Atmosfera tragiczna, szef opierdziela za wszystko,nawe za złą pogodę, zostaje się po godzinach nawet i do 20 bo np czeka się na klienta który przyjeżdża po części i nikt za to nie zapłaci. Ahhhh szkoda gadać, w tej pracy trzeba brać prochy na uspokojenie bo nerwicy się można nabawić. Już na samą myśl ściska mnie w żołądku.

Więc z punktu widzenia nowego pracodawcy, mam zatrudnienie, doświadczenie i dyspozycyjność. No ale jak poszłam na rozmowę, przeszkadza to, że mam dziecko, że chcę zarabiać chociażby te 1300 zł nie najniższą krajową i chyba to, że nie mam figury modelki z dużym biustem. Ehhhhh smutno mi...