Temat: decyzja o dziecku

elyanna rozumiem ale to jest takie myślenie królicze byle by sie rozmnażać a ludzi jest dosćna świecie wrecz za dużo

a potem jest bek że se rady nie dają i ze mają obwisły brzuch  

ps kazdy ma prawo wyrażać swoje zdanie

a ja się przyznaję że jestem wygodna i by mi sie nie chciało koło tego robić + te nieprzespane noce masakra nie mówiąc już o zdeformowanej figurze 

Przypomniał mi się ostatnio artykuł o małżeństwie , które ciągle przekładało decyzję o dziecku. A to praca nie taka, a to mieszkanie za małe itp W końcu kiedy mieli koło 40 - tki , świetne posady, piękne mieszkanie i kasę okazało się , że niestety nie  mogą mieć dzieci. Bo kobieta przechodziła wczesną menopauzę. Smutne. Ale oczywiście u Ciebie nie musi tak być. Ale myślę , że wszystko zależy od tego czy dojrzałaś do macierzyństwa. Jeśli tak to nie ma no co czekać :-)

Dziewczyny jeśli jesteście gotowe na ciąże i dziecko nie ma co czekać. Naprawdę życie płata różne figle jak tu jedna z was pisała o małżeństwie  które odkładało to na drugi plan. Po zatym nie jesteśmy w stanie  przewidzieć co będzie za pare lat.

przez pierwsze 2 lata odkładaliśmy starania o dziecko, bo chcieliśmy się sobą nacieszyć, mieszkaliśmy u moich rodziców i mąż nalegał aby dziecko mieć dopiero jak kupimy własne M, po 2 latach kupiliśmy własne M, a jak zaczęliśmy się starać o dziecko to okazało się, że to nie takie proste ;), po 5 latach dopiero udało mi się zajść w ciążę.. czasami żałuję, że wcześniej nie rozpoczęliśmy starań, bo pewnie teraz mielibyśmy już dwójkę, a tak kolejne starania przed nami i znowu nie wiadomo jak długo to potrwa, a po nowym roku będę miała 31 lat...

Ja mam 23 lata. Od 3 lat jestem w związku małżeńskim. Obecnie mam 14 miesięczną córeczkę i jestem w ciąży z drugim dzieckiem, rodzę w marcu. Od początku jak poznałam mojego faceta, byłam pewna że chce z nim spędzić życie i urodzić dzieci. Odrazu po ślubie zaczeliśmy się starać. Mąż ma dobrą pracę i dobrze zarabia, ja teraz jestem na wychowawczym ( na moją roczną córkę ). Nigdy nie odwlekała bym decyzji o dziecku, bo jak się tak będzie odwlekać i odwlekać to potem będzie coraz gorzej. Po urodzeniu 2 dziecka robię przerwę i jak dzieciaczki pójdą do przedszkola to chce jeszcze jedno lub dwójkę :) Ile Bóg da ;) Pozdrawiam.

ja mam 25 lat i jestem rok po slubie i z mezem chcemy poczekac jeszcze rok lub 2 max, chodzi o to ze ja nie czuje sie jeszcze gotowac to po 1.

po 2 chcemy kupic dom itp itd.

wiec jak urodze jak bede miala 27 lub 28 to chyba sie nic nie stanie

ja od 3 lat stale myślałąm o dziecku, ze chciałabym już mieć.... Ale zawsze cos stoi na przeszkodzie. Ponad 2 lata temu przeprowadziliśmy się do innego miasta,w iec najpierw trzeba było się urzadzić. Potem stwierdziłam, ze dopóki nie ammy włąsnego mieszkania nie bedziemy mieć dziecka. Miesiac temu kupiliśmy mieszkanie, za 2 tygodnie się wprowadzamya  mi... odechciało sie dziecko z kilku względów:
- finansowy: oboje pracujemy, ja zarabiam cąłkeim nieźle, ale mam działalność gospodarczą, wiec jeśli nie pracuję, to nie zarazbiam. Bigdy nic nie wiadomo- jeśli sie okaze że coś sie dzieje z ciążą i muszę np. leżeć, to mój mąż zarobi tylko na kredyt mieszkaniowy, wiec nie będziemy mieli za co żyć
- zaczęłam sie przyzwyczjać do takiego życia jakie prowadzimy- robimy co chcemy i ile chcemy, chcemy gdzieś jechać to jedziemy, chcemy iśc na impreze, do znajomych to idziemy . Od niedawna zaczęłąm postrzegać ciążę i dziecko w  kategorii ograniczeń. Bo to ja przez około pwedzmy rok będę wyłączona z normalnego życia. Jestem osobą bardzo energiczną, wszedzie mnie pełno,w  domu nie usiedze 1 dnia, stale coś robię, stale sie cos u mnie dzieje- takie życie w biegu które uwielbiam. I z tegow zględu coraz bardziej boję się ciąży i dziecka, chocaż do niedawna marzyłąm o zajsciu  w ciaże i posiadaniu takiej małej istotki
- - no i jeszcze jedno: ogólnie jestem terapeutą dzieci, spotykam sie  z różnymi dzieciaczkami- zdrowymi i chorymi, studiuję podyplomowo, często chodzę na kursy, skzolenia no i właśnie... stale uczę  sie o najróżniejszych schorzenaich, zabirzeniach z którymi rodzą sie dzieci i wiem, ze coraz wiecej dzieci rodzi się  w jakiś sposób chorych. Przeraża mnie to, przeraza mnie to, że moje dziecko może urodzic się chore, niepełnosprawne...

Moja figura się nie zdeformowała,nie roztyłam się,nie mam rozstępów i śpię średnio do 9-10 xD
Chyba,że się wyśpię to sobie wstaję,a córka śpi w swoim pokoju ;]