- Pomoc
- Regulamin
- Polityka prywatności
- O nas
- Kontakt
- Newsletter
- Program Partnerski
- Reklama
- Poleć nasze usługi
-
© Fitatu 2005-25. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
22 listopada 2011, 22:24
22 listopada 2011, 22:57
Usposobienie
Buldog francuski to najlepsze ucieleśnienie psa do towarzystwa.
Jest żywy, wesoły, uwielbia zabawy i pieszczoty. To idealny towarzysz
zabaw dzieci, nie ma skłonności do dominacji, więc nie będzie starał
się podporządkować sobie swoich opiekunów. Nie ma zbyt dużych wymagań
dotyczących ruchu, w związku z czym świetnie nadaje się do hodowli
zarówno w mieszkaniu w bloku, jak i do domu z ogrodem. Buldożki
francuskie to psy o spokojnym usposobieniu, które lubią być blisko
ludzi, przebywać z nimi, dzielić się z opiekunami radościami i smutkami.
Łatwo wyczuwają nastrój opiekuna. Domagają się zainteresowania i
miłości, którą potrafią na swój psi sposób odwzajemnić. Uwielbiają
razem z domownikami witać gości. Skaczą przy tym i cieszą się niesamowicie.
Ze względu na niezbyt dużą popularność oraz przekomiczny wygląd
na spacerach wzbudzają duże zainteresowanie. Ileż to razy słyszeliśmy:
"....Patrz królik!..." , albo "... - Jaki śmieszny
kotek......, - No co Ty. Kotek na takiej smyczy?!.."
Wygląd buldoga francuskiego wywołuje dwie skrajne reakcje: "..jaki
śliczny, fajny", albo "................ eeee , jaka paskuda".
Rzeczywiście , nietoperzowate uszy , duża głowa ze spłaszczoną kufą,
niewielkie masywne ciało powodują że ten mały pies wygląda trochę
śmiesznie, ale jednocześnie sympatycznie. Niektórzy mówią, że to
kot w ciele psa.
Wady, a raczej niedogodności
Największa to chyba chrapanie. Chrapią głośno i namiętnie. Tak bardzo,
że potrafią pobudzić domowników. Na początku, bo później człowiek
się przyzwyczaja. Chrapanie związane jest z charakterystyczną budową
górnych dróg oddechowych. Czasami, zwłaszcza po wysiłku buldożki
intensywnie posapują. Jeżeli posapywanie nie przechodzi w charczenie
nie należy się tym zbytnio przejmować. Taki urok...
Buldożki francuskie źle znoszą skrajnie wysokie i niskie temperatury.
W czasie upałów jak i mrozów lepiej niech pozostaną w domu. W gorące
lato buldożki szybko się męczą, nawet krótka podróż samochodem bez
klimatyzacji może być dla nich niebezpieczna. Pomóc mogą butelki
z zimną wodą zabierane do samochodu. Przykrywaliśmy je ręcznikiem
i na nich kładła się nasza buldożka.
Osobną kwestią są porody. Buldożek francuski należy do tak zwanych
ras wielkogłowych, to powoduje, że narodziny często muszą być rozwiązywane
przez cesarskie cięcie.
Żywienie i pielęgnacja
Buldożki nie są specjalnie wybredne, najlepiej im służą dobrze zbilansowane
suche karmy, chociaż nie gardzą różnymi smakołykami: ciasteczkami,
chrupkami. Nasza buldożka uwielbia owoce: jabłka, winogrona, mandarynki
oraz poziomki i truskawki zjadane bezpośrednio z krzaczka. To jej
przysmaki. Pielęgnacja ogranicza się do cotygodniowego szczotkowania
oraz czyszczenia uszu. Należy również dość często przecierać wilgotną
ściereczką fafle aby nie ulegały podrażnieniom. To by było na tyle
w kwestii opisu...
Standard
Buldoga Francuskiego
FCI - standard nr 101 (28.04.1995)
KRAJ POCHODZENIA RASY: Francja
PRZEZNACZENIE UŻYTKOWE: pies do towarzystwa, stróżowania i zabawy
KLASYFIKACJA
FCI: Grupa IX. Psy do zabawy i towarzystwa.
Sekcja
11. Psy bojowe małego formatu, nie poddawane próbom pracy,
WRAŻENIE OGÓLNE: typowy pies bojowy małego formatu. Potężny w swej malej postaci, proporcjonalnie krępy, o krótkiej sierści, krótkim pysku i płaskim nosie, stojących uszach i krótkim z natury ogonie. Musi mieć wygląd psa żywego, inteligentnego, bardzo muskularnego, o zwięzłej budowie i solidnym kośćcu.
USPOSOBIENIE I CHARAKTER: towarzyski, wesoły, sprawny i aktywny. Szczególnie przywiązany do swoich właścicieli i dzieci.
GŁOWA: powinna być znacząco duża i graniasta. Pokrywająca ją skóra winna tworzyć prawie systematyczne fałdy i zmarszczki. Głowa buldoga francuskiego charakteryzuje się szczególnym cofnięciem partii szczękowo nosowej, wynikiem, czego czaszka zyskała na szerokości tyle, ile straciła na długości. Głowa zbliżona do ideału
CZĘŚĆ
TWARZOWA CZASZKI :
- Nos: szeroki, bardzo krótki, zadarty,
nozdrza szeroko otwarte i symetryczne, ukośne skierowane do tyłu.
Jednak ich położenie, jak i zadarty nos, muszą umożliwiać swobodne
oddychanie.
- Kufa: bardzo krótka, szeroka, pokryta
symetrycznymi, symetrycznie schodzącymi na fale fałdami (stanowi
1/6 całkowitej długości). Szczęki: szerokie, kwadratowe, potężne.
Żuchwa tworzy łagodny łuk zachodzący przed szczękę górną. Przy zamkniętym
pysku wysunięcie żuchwy jest limitowane przez wygięcie jej ramion.
- Zęby: siekacze żuchwy w żadnym przypadku
nie mogą być cofnięte w stosunku do siekaczy szczęki górnej, tworzą
łuk i nie mogą wykazywać jakichkolwiek bocznych skrzywień. Przesunięcia
łuków szczęk względem siebie nie można ściśle określić. Konieczne
jest, aby warga górna stykała się z dolną w taki sposób, by całkowicie
przykrywać zęby.
- Fafle: grube, nieco luźne i czarne.
Warga górna styka się z dolną na środku jej długości i zakrywa całkowicie
zęby, które nie mogą być widoczne. Górna warga oglądana z profilu
jest opadająca i zaokrąglona. Język nigdy nie może być widoczny.
- Policzki: Mięśnie policzkowe dobrze
rozwinięte, ale nie wypukłe.
- Oczy : o żywym wyrazie, nisko osadzone,
daleko od nosa, a szczególnie od uszu, ciemne, dość duże, wyraźnie
okrągłe, nieco wypukłe, bez jakiegokolwiek widocznego śladu bieli,
kiedy zwierzę patrzy wprost. Brzegi powiek bezwzględnie czarne.
- Uszy: średniej wielkości, szerokie u
nasady i zaokrąglone na końcu. Osadzono wysoko na głowie, lecz niezbyt
blisko jedno drugiego i noszone prosto. Małżowina uszna; skierowana
do przodu, tak ze widać wnętrze ucha. skóra gładka i miękka w dotyku.
- Szyja : krótka, lekko zakrzywiona, bez
wiszącego podgardla.
TUŁÓW:
- Linia grzbietu : wznosi się łagodnie
ku górze aż do osiągnięcia lędźwi, by następnie opaść szybko w kierunku
ogona. Te najbardziej pożądana linie warunkuje krótki odcinek krzyżowy.
- Grzbiet: szeroki i muskularny.
- Krzyż: krótki i szeroki.
- Zad: ścięty.
- Klatka piersiowa: cylindryczna i głęboka.
Boki klatki beczkowate, bardzo zaokrąglone.
- Pierś : szeroka
- Brzuch i boki : podciągnięte, ale nie
podkasane.
-Ogon:
krótki, osadzony nisko na zadzie, przyklejony do pośladków, gruby
u nasady, zawęźlony lub naturalnie złamany i zwężający się ku końcowi.
Nawet w akcji musi pozostawać poniżej linii poziomej wyznaczonej
przez nasadę ogona. Ogon dłuższy (nie przekraczający końca stawu
skokowego), złamany i cienki jest dopuszczalny, ale nie pożądany.
KOŃCZYNY
PRZEDNIE: ustawienie widziane z profilu i z przodu proste.
Łopatki i ramiona : krótkie, grube i okazałe muskularne. Ramię krótkie,
łokieć ściśle przylegający do tułowia.
Przedramię : krótkie, dobrze zaznaczone, proste i muskularne. Nadgarstek
i śródręcze : solidne i krótkie
Łapy : okrągłe, małe, zwane "kocimi", dobrze przylegające
do podłoża, lekko skręcone na zewnątrz. Palce dobrze zwarte, pazury
krótkie, grube i wyraźnie oddzielone. Poduszki twarde, grube i czarne.
U osobników pręgowanych pazury powinny być czarne. U łaciatych i
płowych pożądane ciemne, tolerowane jasne.
KOŃCZYNY
TYLNE: mocne i muskularne, nieco dłuższe od poprzednich,
przez co zad jest nieco uniesiony. Postawa nóg z profilu i tyłu.
Udo : muskularne, lecz niezbyt zaokrąglone.
Staw skokowy : nisko zlokalizowany o niezbyt ostrym kącie ani nazbyt
stromy.
Śródstopie : silne i krótkie, buldog francuski rodzi się bez wilczych
pazurów.
Łapa : dobrze zwarta.
Chód : swobodny, naturalny, kończyny przemieszczają się równolegle
do linii środkowej ciała.
SZATA
:
Włos : sierść krótka, gęsta, błyszcząca i gładka.
Maść : jednolita barwa płowa, pręgowana lub nie, znaczenia w niewielkiej
ilości, płowy pręgowany lub nie, ze średnią lub przeważająca liczbą
znaczeń. Wszystkie odcienie koloru płowego są dopuszczalne, od czerwieni
do kawy z mlekiem. Psy całkowicie białe są klasyfikowane jako "płowy
pręgowany z dominującą liczbą znaczeń". Jeżeli pies posiada
bardzo ciemne nos i oczy, otoczone ciemnymi powiekami, to niewielkie
braki w pigmentacji pyska mogą być wyjątkowo tolerowane u bardzo
znanych okazów.
WZROST I WAGA: nie mniejsza niż 8 i nie większa niż 14 kilogramów, proporcjonalnie zbudowany buldog mieści się w tym przedziale wagowym.
WADY
Każde odchylenie od powyższego opisu musi być uznane jako wada
w stopniu zależnym od jej istoty.
-nos wąski lub ściśnięty z chronicznie charczącym oddechem;
-nie schodzące się wargi;
-jasne oczy;
-podgardle;
-odstające łokcie;
-staw skokowy stromy lub poddany do przodu;
-ogon wzniesiony, zbyt długi lub nienormalnie krótki;
-szata cętkowana;
-włos niezbyt długi;
-odbarwienie warg;
-nieprawidłowy chód;
WADY
POWAŻNE
-widoczne siekacze przy zamkniętym pysku;
-ukazujący się język przy zamkniętym pysku;
-pies "grający na bębnie" (sztywny ruch przednich kończyn);
-miejsca pozbawione pigmentu na głowie płowych osobników;
-nadmierna lub niedostateczna waga.
WADY
ELIMINUJĄCE
-oczy niejednakowego koloru;
-nos o barwie innej niż czarna;
-zajęcza warga;
-pies, którego żuchwa układa się za szczęką górną;
-stale widoczne zęby przy zamkniętym pysku;
-uszy nie noszone prosto;
-okaleczenia uszu, ogona lub kończyn tylnich;
-ostrogi (wilcze pazury);
-szata koloru czarnego, podpalana, myszata, kasztanowata;
-brak ogona.
UWAGA: Samce muszą mieć oba jądra całkowicie opuszczone do moszny, wyraźnie w niej widoczne.
Edytowany przez Olcia1975 22 listopada 2011, 23:00
22 listopada 2011, 23:07
22 listopada 2011, 23:17
22 listopada 2011, 23:17
22 listopada 2011, 23:43
22 listopada 2011, 23:44
22 listopada 2011, 23:46
23 listopada 2011, 00:36
Edytowany przez Olcia1975 23 listopada 2011, 00:40