Temat: Rozmyślania nad sensem życia.

 Odrazu mowie,ze temat jakis taki rozlazly i dolujacy. Ostatnio mam takie popierniczone mysli o zyciu.

Codziennie rozpoczynam diete od jutra, w dzien ladnie, wieczorem mi odbija. Nie tyje,ale nie chudne. Potem jestem zla na siebie,ze znowu sobie powiedzialam od jutra.. I tak zycie mi ucieka. Z jednej strony nie uwazam zeby wyglad byl najwazniejszy, a z drugiej czuje sie tak cholernie zle z wlasnym i to mnie przybija. Nie rozumiem siebie, nie rozumiem zycia. Przezylam juz jakas 1/3 czesc mojego zycia,a nie mam z niego zadnego powodu do dumy, szczescia czy czegokolwiek. Jak mam zyc kiedy nie wiem o co tu chodzi? To wszystko jest takie glupie. Boli mnie to,ze nie moge byc juz kims innym, sa cechy ktorych sie nie da zmienic,a ja bym chciala. Jakie to wszystko ma znaczenie, dlaczego ja siedze i o tym mysle a inni sobie zwyczajnie siedza i nie rozmyslaja o glupotach. Jaki to ma wszystko sens?  Jest tu ktos rownie popaprany co ja? Albo chociaz troszke podobny do mnie ;) ?