Temat: Skąd wiedziałyście że to ten?

Keyma, znajdź robotę w jakiejś dużej firmie IT. Tam sami inteligentni i wolni. Piękni i zrobieni też się zdarzają.

A odpowiadając na pytanie: ja generalnie uważam te gadanie o "tych jedynych" i "dopasowanych połówek jabłka/pomarańczy/kapusty" za pewne przekłamanie, bo wiem (czy też przypuszczam) że sama - tak rozsądnie rzecz biorąc - byłabym w stanie stworzyć związek z różnymi typami ludzi. W każdym razie mnie nie poraziło jak grom z jasnego nieba, i to nigdy, ale słyszałam takie historie od innych;) jedna znajoma nawet zostawiła męża dla takiej "miłości od pierwszego wejrzenia", ale coś im nie pykło i do męża wróciła. Zresztą - podobno takie związki, w których ludzie się rozstają i ponownie schodzą to zazwyczaj takie związki do grobowej deski (zakładając, że strony związku nie są ludźmi, którzy lubią kręcić dramę i są dorośli).

Z moim mężem poznałam się w momencie, w którym spotykałam się z kimś innym, więc siłą rzeczy nie byłam zainteresowana. Ale przekonał mnie do siebie determinacją, dawaniem mi do zrozumienia, że jestem dla niego ważna, no i był przesympatyczny i nadawaliśmy na podobnych falach. Więc dałam się namówić i tak jakoś zostało;)

Uczucie przyszło z czasem. Jesteśmy razem w związku 10 lat.  Nie wiem czy to ten na całe życie, ale na pewno jest osobą, której się zwierzam, żale i o której od razu pomyśle, gdy mi smutno. Jest moim przyjacielem, wsparciem, podziwiam go i jego cechy charakteru. Ma też lekkie wady: lubi się czasami wymadrzac, ale też jest szczery, troskliwy i opiekuńczy. 

Moze kiedyś to się wypali, ale po co się dołować. 

Uczucie przyszło z czasem. Jesteśmy razem w związku 10 lat.  Nie wiem czy to ten na całe życie, ale na pewno jest osobą, której się zwierzam, żale i o której od razu pomyśle, gdy mi smutno. Jest moim przyjacielem, wsparciem, podziwiam go i jego cechy charakteru. Ma też lekkie wady: lubi się czasami wymadrzac, ale też jest szczery, troskliwy i opiekuńczy. 

Moze kiedyś to się wypali, ale po co się dołować. 

Poznałam męża w sieci, umówiliśmy się po 2-3 tygodniach rozmów na spotkanie, jak go zobaczyłam to od razu wiedziałam że to ten. Z wyglądu był moim ideałem, od koloru oczu po wzrost i budowę ciała, dłonie też takie jak lubię i włosy....a później się okazało że ma jeszcze lepszy charakter i od tamtego momentu widywaliśmy się codziennie.

nie wiedziałam, my najpierw wcześniej lata się znaliśmy, byliśmy w innych związkach. był piękny, mądry, z fajnym poczuciem humoru, towarzyski, chetny, a ja mając 25 lat czułam presje będąc sama, więc gładko poszło.

Szczerze to bym brała tego 1 na twoim miejscu  😁

😁

🙂

ten drugi taki pizdus  

zgadzam sie, ten pierwszy nie wyglada zle tylko zrobil sobie najgorsze z mozliwych ujec od dolu i generalnie widac ze nie ma doswiadczenia w prezentowaniu swojego ciala. Ale to na plus, mozliwe ze ceni po prostu inne rzeczy bardziej, po za tym na zywo moze wygladac lepiej. Ten drugi to jakis narcyzowaty sztywniak i wydaje mi sie serio aseksualny. 

ooo, właśnie przedwczoraj z Keymą o tym gadałyśmy. Ona mi podrzuciła facetów, ja jej powiedzialam o swoim podejściu. I takie dwa przykłady: chłopak w ciemnych okularach, trochę spięty do zdjecia, na tle jakiejś uliczki - fota turystyczna. Keyma mówi, że lubi poznawać facetów po oczach, wiec kolesia mającego zdjecie w okularach odrzuca. Ja kiedy widzę takiego spiętego gościa w naturalnych okolicznościach, to wietrze duże prawdopodobieństwo, że na randce będzie uczciwy i nie poczęstuje mnie gierkami. Drugi, Keyma podpisała "ten fajny", tego dla odmiany ja bym odrzuciła nawet bez czytania opisu. Portret na leząco, z ręka pod głową i pieskiem, spojrzenie w ekran romantyczno-zachęcające - generalnie fota celowana. No to tu obstawiam, że na spotkaniu będzie mi nawijał makaron na uszy, mogę się mylić, ale ryzyko spore, szkoda czasu ;)

Wiec ja dołaczam do grona tych, które też by się skłoniły prędzej ku panu numet jeden, zakładając, że poszukuje się chłopaka a nie przygód ;)

Lepiej bym tego nie ujęła. Czasem ważniejsze od tego "jak" jest "dlaczego".