Temat: Czy jestem podobna do swojej mamy?

kolor oczu, figurę  - tak.. charakter raczej po ojcu , jestem strasznie uparta osobą, nie dam się przebłagać , jeśli ktoś zajdzie mi za skórę, to już po ptokach. 

Rodziców bym się nie wyparła - wizualnie jestem ich typową mieszanką chociaż to w sumie bez znaczenia, obydwoje rodzice prezentowali ten sam typ urody (ciemne włosy, wyrazista twarz, oryginalna uroda) przemieszały się tylko rysy twarzy: owal twarzy, usta mama - oczy i oprawa, nos tata. Figurą jestem w kobiety ze strony taty a szkoda, bo to strona mamy miała piękne biusty :) Charakter natomiast cała góra i wierzchołek mama ale podstawa z solidnym, rzeczowym i konkretnym podejściem taty. I widzę, że denerwują mnie u ludzi te same rzeczy które drażniły jego. W sumie jeżeli chodzi o wizualną, intelektualną i uczuciową pulę genów nie narzekam - natomiast co do puli zdrowotnej mam szereg reklamacji:)

Moja mama ma 145, ja 170bez centymertra (tata jest wysoki), mam oczy i nos po mamie (ufff😜 fukslo mi sie bo tata ma duzy nos) nie jestem podobna do taty z wygladu ale jestem uparta jak on 😂 po mamie mam wytrwalosc i cierpliwosc. 

Bardzo mi przykro: ( Powiedziałabym to samo o mojej- która całe szczęście mam cały czas blisko. Wizualnie nie jestem do niej podobna, natomiast zaradność, bycie ambitna, czuła, miłość do zwierząt mam po niej. Wyjątkowa opiekuńczość też. Wygląd po tacie i wydaje mi się że moje złe cechy mam bardziej po tacie- chociażby podobna do niego impulsywność. Mamy złych cech w sobie nie widzę. Im dłużej o tym myślę, tym ciężej mi znaleźć jakieś złe cechy mojej mamy tak naprawdę. Każdy ma coś swojego, ale to byłyby jakieś drobiazgi.

Ja jestem idealną mieszanką moich rodziców, jeśli chodzi o wygląd;). Z połączenia jasnej blondynki z niebieskimi oczami oraz bruneta z oczami brązowymi powstała ciemna blondynka/jasna szatynka z oczami zielonymi (nikt w rodzinie takich nie ma oprócz mnie). Z powodu kilku cech ludzie myślą, że jestem bardziej podobna do taty, nawet mama tak uważa:D. Ale z wiekiem coraz częściej widzę, jak podobna jestem do mamy - są takie ujęcia na zdjęciach, jakieś miny, że sama jestem w szoku, że aż tak. A z charakteru też mam moim zdaniem trochę od każdego rodzica. Kiedyś myślałam, że więcej od taty, ale chyba jednak nie. I coraz bardziej doceniam moją mamę jako człowieka.

Jestem podobna do mamy. Tylko nogi ponoc mam ladne po tacie haha. Moja mama ladna kobieta, wygladala zawsze mlodziej niz na swoj wiek. Mam nadzieje że i mi to zostanie.

z mojej mamy mam tylko to, ze potrafie być miszczem sciemniania, jak Ona. Reszta tata 

Nie jestem podobna wcale. Moja mama ma zupełnie inna sylwetkę, pomimo urodzenia trójki dzieci nie ma wcale bioder, za to ma wielki biust. Jest dobre 10 cm niższa. Rysy twarzy, kolor włosów zupełnie inne. Psychicznie też jest zupełnie inna - straszna maruda z czarnymi wizjami na wszystko. Czasem się dziwię, że mnie urodziła ;)