Temat: Pokój/pokoje dzieci - razem czy osobno?

Do tej pory w mieszkaniu dwupokojowym starszy syn miał swój pokój a młodszy był z nami w większym pokoju. Przeprowadzając się na 3 pokojowe chłopcy będą mieli swoje pokoje, u nas to mus bo mają dużą różnicę wieku. 

U nas od urodzenia dzieci mają swoje pokoje, a w nich swoje zabawki. Nadal lubią się bawić razem ale często każde z nich wybiera „swój teren” i  swoje zabawki 🙂 Jest miedzy nimi 4 lata różnicy, córka ma teraz 10 lat, syn 6.

U nas 6-letnia córka i 3-letni syn mieszkają w jednym pokoju. Część zabawek jest wspólna, a na te nie-wspólne nie mają osobnych części - są tam, gdzie się zmieściły;) Poza tym jakoś tak wychodzi, że jedno bawi się zabawkami drugiego i każda pojawiająca się zabawka staje się w pewnym sensie wspólna (poza ukochanymi pluszakami do spania;)).

Zamierzamy ich rozdzielić, ale przedtem czeka nas wymiana dachu z podniesieniem domu, więc to perspektywa paru lat. Zamysł jest taki, żeby każde miało własne miejsce, kiedy zacznie przyprowadzać do domu koleżanki czy kolegów ze szkoły.

ja bym rozdzieliła koło 10 urodzin córki, to już jest czas kiedy powoli zaczyna rosnąć piersi, zaniedlugo pojawi się okres , chłopcy dojrzewają później fizycznie i mentalnie, będą żarty z podpasek, biustonosza niech dojrzewajsca dziewczynka ma komfort i intymność 

w mieszkaniu mieli razem, ale nie było innej opcji. W domu maja osobno. Wydaje mi się, że jeśli dzieci jednej płci, to dłuzej mogą być razem. W przypadku dziewczynki i chłopca, w koncu przychodzi wiek, gdzie to może przeszkadzać. Syn ma 9 a córka 6. Osobno sa od roku jak się przeprowadziliśmy. Myślę, ze bez przeprowadzki myślelibyśmy o rozdzieleniu gdzieś za 2-3 lata. Zabawki mają kazde swoje, więc tak ich podzieliliśmy. Jak było coś wspólnego to mogli sami zadecydować u kogo będą. Póki co wolą siedzieć nam na garbie w salonie :D :D :D Ale jak przychodzą koledzy to idą do swoich pokoi. Bawią się różnie, raz w tym raz w tamtym a czasem każde u siebie coś robi. 

Miałam pokój z młodszym bratem do 18 roku życia.... różnica jaka nas dzieliła to 8 lat, koszmar... Ja mam jedynaka, ale jakbym miała mieć drugie dziecko to na rzęsach bym stawała żeby miało swój pokój. 

No tu się nie dziwię, to faktycznie trochę ekstremalne połączenie.

Od zawsze mają pokoje osobno, śpią osobno, nie domagają się wspólnego spania (może w przyszłości). Sama widzę, jak starszemu jest potrzebne miejsce do wyciszenia, a czasem i zabawy w samotności (lubi układać klocki czy puzzle). Drugi egzemplarz jest malutki, nie sięga do klamki, więc nie boję się, ze połknie małe Lego. 

Przestrzeń do zabawy mają i tak wspólną, 99% czasu bawią się razem. Są bardzo zżyci.

Ja mam doświadczenia mieszkania z siostrą, od której rozdzieliłyśmy się w czasie nastoletnim. KOSZMAR. Nie chciałam tak skrzywdzić swoich dzieci :) Jak dla mnie im szybciej, tym lepiej :) Sama widzę, że czasami i trzyletnie dziecko potrzebuje spokoju. Moi się nawzajem nakręcają, więc nie usnęli by nigdy razem.

A, co do powyższej odpowiedzi, że jak ta sama płeć, to można dłużej razem w pokoju trzymać, to nie, nigdy w życiu... U mnie się nie sprawdziło. 

miałam z rok starsza siostra do 18stki.

koszmar 

osobne pokoje!