Temat: Składkowe urodziny - jakie macie zdanie?

Mam patent na moje kolejne urodziny.... dlaczego nie wpadłam wcześniej na taki pomysł?  
To trochę tak jak spotykamy się z dziewuchami na Dzień Kobiet... jedna rezerwuje restaurację i każda płaci za siebie... jakoś nie przyszło nam do głowy, żeby zrzutę na prezent dla "rezerwującej" robić 

Nie poszłabym na takie "urodziny" ;) 

Bez przesady. I tyle w temacie. 

To mi zawsze trochę przypomina jak ktoś na studiach robił urodziny w pubie :D Super idea, goście sami kupują sobie alkohol po 10 zł za piwo, człowiek nic nie musi przygotować ani sprzątać, a i jeszcze prezent dostanie xD A to u Ciebie to już jakaś wersja pro takich super pomysłów. Może jeszcze w ogóle za nich powinniście też zapłacić? Moim zdaniem o ile w wersji studenckiej to jakoś ujdzie (zawsze trochę zniesmaczona forsowałam jakiś tani prezent składkowy, bo 5 zł to ja jeszcze mogę dać takiej osobie na prezent ale bez przesady), to u dorosłych ludzi wydaje mi się strasznym buractwem. Jak się kogoś prosi do knajpy to się płaci i tyle. Jak się kogoś prosi do domu to też się daje jeść i pić (z wyjątkiem oczywiście sylwestrów, które bywają składkowe). Na Twoim miejscu bym nie poszła, jak mam płacić to wole sobie pójść z mężem na kolację tam gdzie będę chciała. 

masakra. Nie byłam na czymś takim. Moim znajomi zazwyczaj robią urodziny w domu. Raz tylko byłam w knajpie na urodzinach, ale jubilat płacił. Był otwarty rachunek i każdy mógł zamawiać co chce. Nikt za nic nie płacił. Co do składkowego prezentu - idea fajna, też często robimy w rodzinie, ale mamy taką niepisaną zasadę, ze prezenty urodzinowe kupujmey do 50-60 zł i jeśli jest skłądka na cos większego to takie sumy wrzucamy do puli a małżonek lub małżonka jubilata kupuje prezent i jeśli jest on droższy, to dorzuca resztę ze swoich. Dla gości to w sumie wszystko jedno, bo kasa ta sama a jubilat faktycznie może dostać bardziej wartosciowy prezent po kosztach. I to jest fajne. Ale składka na zasadzie, ze nie widadomo po ile bo zobaczymy ile osób chce się składać, to bezsens, bo oznacza, ze raz - nie mają nic konkretnego na myśli i będą dopiero szukać czegoś (co w sumie moze i nie jest im potrzebne, ale jak juz ludzie dają kasę to kupimy) a dwa, ze równie dobrze moze Wam powiedzieć, ze składka wyszła po 150 zł. I potem głupio powiedzieć ze nie dasz, skoro się zaoferowałaś, ze się zrzucisz a jednak jakbyś sama kupowała to powiedzmy miałabyś w planie wydać 50 zł czy cos koło tej sumy (to tylko przykład). I potem zostaje niesmak. U nas składkowe prezenty robimy tylko jeśli np ktos powie, że jubilat marzy o czymś tam i to jest droższe a nie na zasadzie, że robimy zrzutę a potem się zobaczy co kupić. Ja bym się chyba jakoś wykręciła. Powiedziałabym, że do knajpy niestety nie dacie rady, bo juz macie zaplanowane coś na ten dzień, więc po prostu przy okazji wpadniecie z życzeniami i prezentem (i tu możesz powiedzieć, ze sama cos kupisz skoro na wspólnej imprezie was i tak nie będzie lub jeśli chcesz to już dorzucić ile Ci tam powie - ale to grząski grunt). Możesz też po prostu powiedzieć, że nie dokładasz się do prezentu, bo coś już kupiłaś (ale moze paść pytanie co, wiec na to też trzeba byc gotowym :D )

A ja się spotkałam z podobną sytuacja. Dziewczyna robiła 30 urodziny u siebie w mieszkaniu. Każdy przynosił alko dla siebie. Dziwne ale podobno ludzie teraz tak robią. Dobrze ze chociaż lokum zapewniła i poczęstunek. A ta twoja znajoma to cebula. Ja bym nie poszła

Na takie imprezy też chodziłam, ale nie proszone urodzinowe. Tylko na zasadzie: "Co robimy w weekend?" "A nie wiem, to wpadnijcie do mnie na chatę, niech każdy weźmie sobie coś do picia co lubi itp" Bo wiadomo, że nikt nie bedzie sponsorował wszystkiego. Też uważam, że jak sie prosi na urodziny czy imieniny to trochę cebulą zajeżdża kazać gościom płacić :) Przecież nawet na wesele się nie mówi wprost, ze każdy płaci za siebie. To ze goscie "zwracają za talerzyk" to w sumie niepisana zasada (i też nikt nie bedzie strzelał jak da mniej), ale nie ma czegos takiego, ze jak chce przyjsć, to ma zapłacić np po 180 zł za osobę. Koleżance zamarzyły się okrągłe urodziny po kosztach i jeszcze prezenty w gratisie do tego ;)

Nie, nie jestes dziwna. A jesli jestes to ja razem z Tobą. 

Pomysl bezczelny.

Zgadzam się z Karolką w całej rozciągłości. O ile na temat idei imprezy urodzinowej finansowanej przez każdego z gości już wszystko wyżej padło i nie ma co powtarzać, o tyle kwestia prezentu w tym konkretnym przypadku też mi się bardzo nie podoba - "Żebyście tylko jakichś pierdół nie nakupowali, to lepiej pieniądze dajcie; a ile konkretnie, to się jeszcze zobaczy zależnie od liczby gości" - ergo: nie mamy żadnych pomysłów, a forsa zawsze się przyda. Słabe to, bardzo słabe...

Nie spotkałam się z niczym takim i nie poszłabym na takie urodziny. 

Czyli jednak słusznie poczułam niesmak😁 Kiedyś na Vitalii przewinął się temat wesela składkowego (chyba świadkowa pytała) i zrobiłam wtedy wielkie oczy, więc w związku z tym urodzinowym pomysłem aż zaczęłam się zastanawiać czy to już jest może całkiem normalne i nie powinno wzbudzać moich kontrowersji.

To już chyba tacy ludzie... Jak u nich rodziły się dzieci, to my za pierwszym i za drugim razem poszliśmy normalnie z prezentem (zawsze z takiej okazji kupuję coś maluchowi w granicach 100-150zł). Jak urodziła się nasza córka to oni jakoś tak bez zapowiedzi wpadli z ... ptasim mleczkiem 🤦 Akurat to było dzień po chrzcinach, więc miałam jeszcze mnóstwo ciasta i jedzenia, więc ugościłam jak trzeba. Oczywiście tłumaczyli się, że to tak nieplanowanie wyszło i nie mają nic dla małej, ale na pewno innym razem coś przyniosą. Ja w takiej sytuacji włożyłabym  tę stówę w kopertę i dała, żeby rodzice coś dziecku kupili. Córka ma 1,5 roku i od tamtej pory ich nie widziałam. Umawialiśmy się chyba że 3 razy, ale zawsze w ostatniej chwili odmawiali. Nie chcę wyjść na jakąś materialistkę, ale oni uważają męża za wielkiego przyjaciela (to bardziej jego znajomi niż moi), więc to powinno chyba działać w obie strony. Ogólnie było kilka takich sytuacji... Np raz mąż poświęcił pół dnia, żeby przywieźć i pomóc im wnieść pralkę do mieszkania (w czasach, gdy za niewielką dopłatą może to zrobić obsługa sklepu). Ogólnie to spoko, pomógł. Tylko chodzi o to, że jak się umawiamy, żeby się spotkać to im zwykle coś wypada, ale jak trzeba proszą o pomoc to mąż nigdy nie odmówi. A widzę przecież na FB, jak często wstawiają zdjęcia jak się spotykają na mieście czy to z rodziną czy innymi znajonymi. Dlatego myślałam, że może przez pryzmat tego wszystkiego tak się we mnie zagotowało, jak dowiedziałam się o tych urodzinach. Dzięki za wypowiedzi 🙂 Nie będę już mieć wyrzutów sumienia, jak odmówimy.