© Fitatu 2005-25. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Serwis stosuje zalecenia i normy Instytutu Żywności i Żywienia.
30 czerwca 2019, 17:40
Wiem że takie wpisy tylko w pamiętniku, ale tam mam mało znajomych. Chcę być mama. Chce a się nie udaje od 3 lat, mimo leczenia. Mój facet wcześniej mało na ten temat mówi mimo że wspierał a teraz mówi codziennie. Wszędzie widze kobiety z dziećmi, z wózkami. Albo wchodzę na pierwszy lepszy portal a tam aktorka z Plotkary w 3 ciąży z dwójką dzieci w wózku. I tak ładnie wyglądała w tych niewyjsciowych ciuchach... Taka zazdrość poczułam...jak nigdy. Przez te 3 lata prób nigdy jeszcze nie czułam się taka zazdrosna o czyjąś ciąże. 
4 lipca 2019, 11:42
U mnie po dwóch latach się udało. Też przeżyłam i zazdrość o ciąże, poronienie, ciąże biochemiczne. Udało się z pomocą leków. Nie wiem jak to jest ale w obie ciążę zaszłam dopiero po tym jak w poprzednim cyklu brałam progesteron po owulacji. Niby progesteron u mnie jest w normie, ale w dolnej normie.
U mnie odpuszczanie nic nie pomogło, dopiero zaszłam w cyklu w którym dokładnie wiedziałam kiedy mam owulacje (testy, śluz, temperatura). Mąż ma teratozoospermie więc stosunek co 3 dzień w owulacji co drugi. Praktycznie wszystko z zegarkiem w ręku.
My chcieliśmy się decydować na inseminację. Nie wiem jak u Ciebie, ale może warto aby inny lekarz Cię przepadał. Przecież jak masz dużo pęcherzyków, potem wyłania się jeden, który nie dorasta to jest to typowe PCOS, ale nie wiem. I ta drożność też by się przydała. Też chciałam to robić, ale lekarz cały czas mówił, że wszystko po kolei.
