Temat: Pierścionek zaręczynowy

Też się wyłamię... nie mam :-P I zupełnie mi to nie przeszkadza, mamy ładne, klasyczne obrączki, dokładnie takie, jakie chciałam, a na wszystko, łącznie ze ślubem wydaliśmy tyle, na ile wtedy było nas stać, nie było to dużo, ale przecież to o miłość i wspólne życie w tym wszystkim chodzi, nie o wystawną i drogą ceremonię. No, ale my mieliśmy też niewielu gości, ponieważ ja nie bardzo miałam kogo zaprosić (cztery osoby), mąż też się ograniczył. 

Mój jest że szmaragdem i małymi diamentami na białym złocie. Jak go zobaczyłam w pierwszym momencie, to byłam mocno zaskoczona tym kolorem (mój mąż lubi bardzo minimalistyczne rzeczy, a tu mocna zieleń;). Ale gdy usłyszałam, dlaczego taki kamień a nie inny, to zrozumiałam intencje. Nosiłam go pierwsze 1,5 roku, teraz głównie obrączkę, bo jakoś mniej biżuterii po prostu noszę. Ale lubię.

Dla mnie cena pierścionka nie ma znaczenia, samej nigdy nie przyszło mi do głowy aby udać się do jubilera z pytaniem o jego wartość rynkową, a nie znam się na stopach czy kamieniach. Ale przyznam, że mój partner się wykazał, bo wybrał w mojej ocenie niemal idealny - w kolorze zarówno złotym jak i srebrnym, z małym, niewystajacym kamieniem (albo i imitacją).

Ja chciałam stary pierścionek. Mam taki z chyba z opałem mglistym i dwoma maciupenkimi brylancikami. 350 zł kosztował. Nie podobają mi się nowe a wydawanie tysięcy na coś takiego. No ale ja na suknie ślubną też nie wybrałabym więcej jak 1000 zł i to pod warunkiem że będę ją mogą nosić na codzień.

Hahaha to podobnie jak ja. Nie mam pierścionka. Obrączkę prostą klasyczną noszę bez zdejmowania ( poza zabiegami szpitalnymi) od 26 lat ;))) co innego było dla nas ważne.

Tiffany ma  

W popularnych salonach to jest dziadostwo w po zawyżanych cenach. Kupowaznie złota w probie 333 w ogole mija sie z celem, dostalam piekna bransoletke w tej robie, no sliczna, ciągle mi się zrywała niestety

Nie pamiętam jaką próbę ma mój pierścionek ( gdzieś go zapodzialam w domu) ale ucieszyłam się, że jest taki jaki chciałam,  czyli cienia obrączka bez wystających oczek i elementów zaczepiajacych się o wszystko. Ma płaskie złote zdobienia z dodatkiem płasko usadzonych malutkich cyrkoni. Nie obchodzi mnie jego koszt czy próbka złota.

Jak dla mnie próba i cena nie ma znaczenia... Liczy się natomiast to, że jest od serca. A co jak będzie za tani albo z nie taką próbą, to odrzucisz oświadczyny? Konsumpcjonizm i materialistyczne podejscie do życia to jest jakaś absurdalna plaga dzisiejszych czasów.

ja kocham swój pierścionek, sama go sobie wybrałam 2 dni po poznaniu obecnego męża więc pół roku później wiedział co kupić ;d

moim jedynym wymogiem było to, że ma być droższy niż zaręczynowy jego ex ;D 

Mój zaręczynowy jest srebrny z cyrkoniami, bo uwielbiam srebro, bo taki chciałam. Myślę, że cena, kruszec i kamienie nie mają absolutnie żadnego znaczenia. To jest tylko i wyłącznie symbol i nie daje on żadnych gwarancji, jak się ułoży w związku. W przyszłym roku obchodzimy 30 rocznicę ślubu i uważam nasze małżeństwo za bardzo udane - nie wystawialiśmy sobie walizek za drzwi, nie rozwodziliśmy, nie zdradzaliśmy, realizujemy się zawodowo, mamy syna, itp. A co biżuterii, to mąż ma dobry gust i sprawia mi różne drobiazgi przy okazji i bez okazji. Jeden z najsypatyczniejszych, to złoty komplet (kolczyki, wisiorek i pierścionek) z szafirami gdy się urodził syn, bo wiedział, że podobny komplet (złoto + rubiny) dostała moja babcia, kiedy urodziła się moja mama.