Temat: Dziecko woli tatę

a teraz sobie wyobraz, ze predzej czy pozniej tata zwiaze sie z jakas kobieta i dziecko ja polubi. a to bardzo realny scenariusz, bo Ty jako matka wychowujesz, czyli zabraniasz i nakazujesz, a partnerka bedzie chciala miec dobre realcje z dzieckiem, wiec bedzie od zabawy i pozwalania na wszystko.

mam wrazenie, ze dziecko mojego partnera wyjatkowo mnie lubi i w pierwszy dzien swiat to ze mna sie czule zegnala przy mamie, az mi glupio bylo. nie wiem co czuje matka, ale tata byl zazdrosny i czul sie olany. cala droge to pozeganie przezywal. 

tak tez ciesz sie, ze Twoje dziecko ma dobre relacje z tata, a sama sprobuj sobie z kims zycie ulozyc.  za bardzo sie na dziecku koncentrujesz.

D.Va. - ty jako matka, kobieta, istota zawsze blisko i oswojona, o płci przewidywalnej i opiekuńczej, jesteś dla swojego dziecka jak powietrze. Niezauważalne, niedoceniane - i szalenie potrzebne, ale widać by to było wtedy, gdyby Cię zabrakło. A przecież zawsze byłaś, będziesz, to oczywiste, czym się tu ekscytować? :) Czy Ty celebrujesz każdy wdech z zachwytem nad dostępnością tlenu? A tata jest atrakcją, nowością, odmiennością, nagrodą, pojawia się jako osoba nieoczywista i zapewne spędza z dzieckiem bardziej niefrasobliwie i twórczo czas niż pełnoetatowa, zmęczona i odpowiedzialna za stawianie granic matka. Poza tym to mężczyzna, a niektóre dzieci mają większe upodobanie do jednej płci i to nie dlatego że ten rodzic jest akurat taki fajny, tylko "bo tak". To nie jest żadna Twoja "wina", czy wina dziecka, ani nawet jego ojca. Czasem po prostu tak jest i już :) Rozumiem, że Ci żal, przykro że nie jesteś tak doceniona na tym tle jak niezaangażowany przecież tak jak Ty tata. Ale uwierz, dziecko rosnąc nabywa ogląd sytuacji i nawet jesli jako nastolatek ci napyskuje i nagada jaki tata cudny a ty be, to i tak będzie wiedział, kto go prowadzi za rękę. I prawdopodobnie nawet gdyby postanowił zamieszkać z tatą to długo by nie wytrzymał. Bo po pierwsze - nie ma fundamentu, mamy! Po drugie - to nie fajne jeść drugi tydzień pod rząd parówki, jajecznicę i kupne pierogi. A po trzecie tata chłopca żyjąc tyle lat bez niego na codzień, prawdopodobnie nawet nie byłby chętny wziąć odpowiedzialność, chodzić do szkoły, dbać o zęby, godzinami odpowiadać na wieczne pytania, codziennie mozolnie pomagać w lekcjach. Tak więc nie, dziecko Cię nie opuści w normalnych warunkach, chyba że je zaszczujesz, wyczuje presję czy rywalizację. A jak trochę podrośnie? To tak, opuści cię i to dobrze, bo tak ma być. Dobrze więc by było, by dziecko nie było twoim centrum świata, perełką, jedynym szczęściem i sensem istnienia, bo się złamiesz gdy ono sięgnie po samodzielność i własne, oddzielne życie.