Temat: Dajcie kopa...

thefinger napisał(a):

Pomóżcie mi się ogarnąć. :( jestem coraz większa i większa i zamieniam się w kulkę i nie potrafię sobie poradzić ze swoim charakterem :/ mam 158 cm i 64kg. Po pierwszej ciąży schudłam 21.5 kg trochę więcej niż przytylam i miałam na liczniku 57.5kg. Wyglądałam super i tak się czułam. Dużo ćwiczyłam. 2 x w tyg siłownia + kilka godzin tyg rower miejski +dywanówki z mel b. Było tego sporo. Po drugiej ciąży w której przytalam tyle co w 1 czyli ok 17 kg nie potrafię się ogarnąć. Zostało jakieś 3 kg ale moje ciało jest flakiem. Nie mam siły ćwiczyć. 2ka małych dzieci i dom na głowie+nowa praca (mąż pomaga jak może) jakoś mnie Przerasta. Czasem uda mi się coś pojezdzic na rowerku ale  generalnie to wolę nazrreec się słodyczy i użalać się nad sobą :( "wpadłam w jakieś błędne koło z którego nie mogę wyjść. Dajcie motywację. Wiem że potrafię Bo wcześniej się udało mi było mi z tym świetnie to czemu teraz tak trudno? Jestem poprostu leniwa? Heh

Noma_ napisał(a):

thefinger napisał(a):

Pomóżcie mi się ogarnąć. :( jestem coraz większa i większa i zamieniam się w kulkę i nie potrafię sobie poradzić ze swoim charakterem :/ mam 158 cm i 64kg. Po pierwszej ciąży schudłam 21.5 kg trochę więcej niż przytylam i miałam na liczniku 57.5kg. Wyglądałam super i tak się czułam. Dużo ćwiczyłam. 2 x w tyg siłownia + kilka godzin tyg rower miejski +dywanówki z mel b. Było tego sporo. Po drugiej ciąży w której przytalam tyle co w 1 czyli ok 17 kg nie potrafię się ogarnąć. Zostało jakieś 3 kg ale moje ciało jest flakiem. Nie mam siły ćwiczyć. 2ka małych dzieci i dom na głowie+nowa praca (mąż pomaga jak może) jakoś mnie Przerasta. Czasem uda mi się coś pojezdzic na rowerku ale  generalnie to wolę nazrreec się słodyczy i użalać się nad sobą :( "wpadłam w jakieś błędne koło z którego nie mogę wyjść. Dajcie motywację. Wiem że potrafię Bo wcześniej się udało mi było mi z tym świetnie to czemu teraz tak trudno? Jestem poprostu leniwa? Heh

Trochę to przeczy, ale ok. 

vitalijka09 napisał(a):

Doskonale cie rozumiem. Mam 156 i w pewnym momencie zapuscilam sie do 62 kg. Wygladalam tragicznie. Nawet ktoś bliski powiedział mi ze wyglądam obrzydliwie i tak tez się czulam. Kiedy przekraczam 56 kg zaczynam przy moim wzroscie wyglądać naprawde zle i czuje sie zle. Tez sie rozleniwilam w pewnym momencie i trudno bylo mi wziac sie za siebie. Kiedys udawalo mi sie chudnac i na samej redukcji kalorii widzialam efekty niemal od razu. Ale teraz musze naprawde sie pilnwac i ciezko pracowac zeby bylo "w miare". Diety pilnuje bardzo i jak wczesniej nie musiałam tak teraz sporo cwicze. Trzymam kciuki zeby Ci sie udalo. Najlepiej wychodzi jak sie widzi efekty. Kiedy ich nie widac to naprawde ciezko się zmobilizowac i trzymac planu. 

Noma_ napisał(a):

vitalijka09 napisał(a):

Doskonale cie rozumiem. Mam 156 i w pewnym momencie zapuscilam sie do 62 kg. Wygladalam tragicznie. Nawet ktoś bliski powiedział mi ze wyglądam obrzydliwie i tak tez się czulam. Kiedy przekraczam 56 kg zaczynam przy moim wzroscie wyglądać naprawde zle i czuje sie zle. Tez sie rozleniwilam w pewnym momencie i trudno bylo mi wziac sie za siebie. Kiedys udawalo mi sie chudnac i na samej redukcji kalorii widzialam efekty niemal od razu. Ale teraz musze naprawde sie pilnwac i ciezko pracowac zeby bylo "w miare". Diety pilnuje bardzo i jak wczesniej nie musiałam tak teraz sporo cwicze. Trzymam kciuki zeby Ci sie udalo. Najlepiej wychodzi jak sie widzi efekty. Kiedy ich nie widac to naprawde ciezko się zmobilizowac i trzymac planu. 

Ja bym powiedziała, że przy tym wzroście powyżej 50 kg jest źle.