Temat: bulimia i anorekscja ....

Niewinne początki anoreksji.
Nikogo nie dziwi, że młoda dziewczyna się odchudza. Jeżeli jednak chęć schudnięcia zaczyna dominować w codziennym życiu i wyznacza wszelkie nasze działania, to jest to niepokojący sygnał.

Anoreksja czyli jadłowstręt psychiczny charakteryzuje się fałszywą oceną własnego ciała, prowadzącą do głodzenia się. Chorują na nią osoby w różnym wieku i z różnych środowisk, ale najczęściej dotyka ona dziewczęta między 12 a 21 rokiem życia. Chłopcy zapadają na tę chorobę 10 razy rzadziej. Zwykle zaczyna się niewinnie. Młode dziewczęta w okresie dojrzewania nie zawsze akceptują swoje nowe kobiece kształty i próbują się odchudzać, najpierw ograniczają kalorie, później eliminują kolejne potrawy. Wreszcie do życia wystarcza im 300 kcal. Jedzenie pozostaje wciąż w centrum ich zainteresowania. Uprawiają sporty w celu spalenia nawet tej minimalnej ilości kalorii Dziewczęta dotknięte tą chorobą zazwyczaj są ambitne, posłuszne uważane za wzorowe córki. Niektórzy psychiatrzy uważają, że jedzenie staje się dla nich jedyną sferą życia, którą mogą same kontrolować. Chore cierpiące na anoreksje nieustannie się głodzą, co powoduje spadek masy ich ciała. Mimo znacznego wyniszczenie niektóre nadal są przekonane o własnej nadwadze. Niekiedy chore z pedanterią przygotowuję własne jedzenie. Na przykład kroją je na małe kawałki, a następnie bardzo precyzyjnie układają na talerzu.



Chorzy na anoreksję nie muszą być bardzo chudzi, zaburzenia łaknienia zaczynają się zancznie wcześniej, gdy mimo iż osoba posiada normalną masę ciała uważa się za grubą i coraz bardziej zmniejsza przyjmowanie pokarmu.

Bulimia ? ciągła walka z ciałem.

Bulimia to często manifestacja uczuć, których młode osoby często nie potrafią wyrazić lub ukierunkować w inny sposób.

Sam przebieg choroby jest dramatyczny: to ciągła walka z ciałem i jego potrzebami. Osoby chorujące na bulimię panicznie boją się przytyć. Jedzenie utożsamiają z wrogiem lub z ogromną przyjemnością, na którą nie mogą sobie pozwolić. Jednak czasami ulegają pokusie, poddają się swemu najgorszemu wrogowi i jedzą, jedzą, jedzą... Podczas ataku łaknienia osoba chorująca na bulimię może zjeść wszystko: lody przegryźć kiszonym ogórkiem, zagryźć chipsami i popić mlekiem czekoladowym, pochłania ogromne porcje jedzenia. Ataki głodu kończą się najczęściej długą wizytą w toalecie. ?Na początku jest trudno wywołać wymioty, lecz po pewnym czasie już nawet nie trzeba wkładać palców. Świetne są także tabletki przeczyszczające i wszelkie inne środki, które pozwalają pozbyć się ?tego brudu? z organizmu? ? mówi dziewiętnastoletnia Kasia. Brzmi okropnie, wręcz obrzydliwie? Ale właśnie tak wygląda życie osoby chorej na bulimię. Bo trzeba jeszcze raz nazwać rzecz po imieniu ? bulimia to choroba. Wbrew powszechnemu przekonaniu, nie dotyka tylko pulchnych obżartuchów. Jest to najczęściej problem, z którym walczą młode, piękne kobiety i dziewczęta.

Anoreksja i bulimia to problem, który każdy przeżywa inaczej. Definicje, reguły, ramki nie są w stanie scharakteryzować ogromu zniszczeń fizycznych i psychicznych, jakie niesie ze sobą ta choroba.
Aby dotrzeć do osoby chorującej na bulimię czy anoreksję należy podejść do niej z wrażliwością i empatią. Leczenie, to najczęściej długotrwała terapia, w którą zaangażowane są całe rodziny. Najważniejsza jest jednak świadomość zagrożenia u samej osoby chorującej. Bez chęci wyzdrowienia nie jesteśmy w stanie wiele pomóc, często jednak wystarcza czyjaś obecność, zrozumienie i wsparcie. Bulimia i anoreksja to wyniszczająca, groźna choroba, z którą trzeba walczyć.

Rodzaje zaburzeń żywienia na tle psychicznym

Anoreksja nervosa

Głodzenie się przez spożywanie minimalnej ilości pokarmów lub całkowite niejedzenie. Ludzie cierpiący na to schorzenie ujawniają nadlękliwość dotyczącą wagi ciała i sylwetki. W celu zachowania szczupłej sylwetki, człowiek może przestrzegać diety lub za dużo ćwiczyć. Branie środków farmakologicznych, aby pozbyć się jedzenia z organizmu jest także czymś powszechnym. Kobiety z anoreksją mogą mieć nieregularne cykle miesiączkowe, albo nie mieć wcale miesiączek. Ludzie z tą chorobą mogą myśleć, że mają nadwagę, nawet wtedy, kiedy są bardzo szczupli. Proces jedzenia staje się obsesją, albo czymś o czym nie można przestać myśleć. Nawyki w zakresie jedzenia przybierają postać odbiegających od normy takich jak: unikanie produktów żywnościowych i dań, wybieranie tylko kilku rodzajów pożywienia i spożywanie ich w małych ilościach lub skrupulatne odmierzanie porcji przeznaczonych do spożycia. Osoby z anoreksją mogą także mieć obsesję na punkcie ważenia się. Anoreksja może powodować takie same rodzaje problemów, jakie zdarzają się, kiedy osoba głoduje. Brak pożywienia może powodować, że jednostka staje się bardzo chuda, jej włosy i paznokcie stają się kruche, skóra staje się wysuszona, ma miejsce zatwardzenie, a czasami biegunka. Schorzenie to może także wpływać na ciśnienie krwi, powodując słabą anemię, może redukować przyrost masy mięśniowej, prowadzić do zatrzymania okresów menstruacyjnych oraz do puchnięcia stawów. Niedobór wapnia, z powodu stosowanej diety umieszcza anorektyczki w grupie większego ryzyka wystąpienia osteoporozy w późniejszym okresie życia. Wielu ludzi cierpiących na to schorzenie ujawnia depresję, niepokój oraz problem z uzależnieniem od alkoholu i narkotyków. Najbardziej poważne problemy to śmierć z zagłodzenia, ustanie akcji serca lub samobójstwo.


Bulimia nervosa

Występuje wtedy, gdy jednostka spożywa skrajne ilości pokarmów a potem wymiotuje, oraz przyjmuje środki farmakologiczne, aby pozbyć się jedzenia z organizmu. Nadmierne uprawianie sportu, wykonywanie ćwiczeń mogą także mieć miejsce w celu upewnienia się, czy nie zwiększyła się waga ciała po obżarstwie. Ludzie z tym schorzeniem nie mają żadnego poczucia kontroli podczas gdy, jedzą w nadmiarze. Choroba ta rozpoczyna się często w późniejszych nastoletnich latach lub we wczesnej dorosłości. Podobnie jak osoby z anoreksją, osoby z bulimią ujawniają skrajny poziom zamartwiania się względem żywności, wagi ciała i sylwetki. Wielu ludzi z bulimią obżera się i oczyszcza organizm z pożywienia w tajemnicy oraz wciąż utrzymuje normalną wagę ciała. Przez takie działanie, jednostka może często ukrywać chorobę latami. Uczucia wstrętu i wstydu po obżeraniu się są powszechne, podobnie jak uczucia ulgi po oczyszczeniu organizmu z pożywienia. Epizody obżarstwa mogą zdarzać się raz lub dwa razy w tygodniu oraz nie rzadziej niż klika razy dziennie. Mogą być powodowane depresją, nudą, złością, gniewem. u. Obżarstwo powoduje, że w organiźmie zmniejsza się ilość potasu, co może uszkodzić mięsień sercowy oraz zwiększyć ryzyko wystąpienia zawału serca. Częste wymiotowanie może doprowadzić do zaognienia przełyku i uszkodzenia zębów. Jeszcze jednym problemem spowodowanym bulimią są blizny na opuszkach palców spowodowane ich wpychaniem do gardła, by spowodować wymioty, zmiany cykli menstruacyjnych i zanik popędu seksualnego. Ludzie cierpiący na tą chorobę mogą wykazywać kłopoty w radzeniu sobie i kontrolowaniu impulsów, stresów, niepokoju. Mogą także ujawniać depresję, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (choroba, w której występują niepożądane myśli oraz zachowania, od których powtarzania nie można się powstrzymać) oraz inne choroby umysłowe. Problemy z alkoholem i narkotykami są także powszechne, u osób z bulimią.

"hulaszcze jedzenie" (ED- ang. eating disorder).

Zaburzenie polegające na "hulaszczym jedzeniu" (ED- ang. eating disorder) - kiedy jednostka nie potrafi kontrolować potrzeby nadmiernego jedzenia i często obżarstwo utrzymuje w tajemnicy. Ludzie z tym zaburzeniem odżywiania nie odczuwają kontroli podczas okresów, w których nadmiernie spożywają posiłki. Podczas hulaszczego jedzenia, jednostka może jeść dużo szybciej niż normalnie, może jeść do momentu aż poczuje dyskomfort, może jeść ogromne ilości potraw, kiedy nie jest głodna oraz może jeść w samotności. W przeciwieństwie do bulimii i anoreksji, jednostka nie próbuje pozbyć się z organizmu dodatkowego jedzenia przez wykonywanie czynności takich jak: wymiotowanie lub nadmierne ćwiczenia. Z tego powodu wielu ludzi, którzy cierpią na tą chorobę mają nadwagę. Jednostka może odczuwać wstręt, wstyd oraz poczucie winy podczas hulaszczego obżerania się, co w konsekwencji prowadzi do tzw. ciągów obżarstwa. Podobnie jak w przypadku anoreksji, ludzie z zaburzeniem polegającym na "hulaszczym jedzeniu" (ED) mogą bać się utycia, mogą chcieć stracić na wadze oraz nie lubią wyglądu swojego ciała. ED często rozpoczyna się w późnym okresie adolescencyjnym lub we wczesnych latach dorosłości. Niektórzy eksperci utrzymują, że ED jest najbardziej powszechnym zaburzeniem odżywiania. Choroba często rozwija się wkrótce po skrajnej utracie wagi z powodu diety. ED może być trudnym schorzeniem do zdiagnozowania i może być mylone z innymi przyczynami otyłości. Ludzie z ED często cierpią na nadwagę, ponieważ utrzymują dietę wysoko-kaloryczną bez uprawiania ćwiczeń. Problemy medyczne są zbliżone, do tych, które wynikają z otyłości: wysokie poziomy cholesterolu we krwi, wysokie ciśnienie krwi oraz cukrzyca. ED zwiększa także ryzyko zachorowania na serce lub pewne rodzaje nowotworów. Ludzie z ED często cierpią także z powodu depresji.