Temat: Labrador suczka

piesek mojej mamy też zostaje w domu, po 8 godzin dziennie. Tak samo labrador, kwestia przyzwyczajenia psa do nowej sytuacji.

Psy to zwierzęta stadne, są nieszczęśliwe same, co to za życie dla psa 10-12 godz. w pustym domu. Szału można dostać. Pies musi się wybiegać, być z innymi członkami stada, biorąc psa do domu jesteśmy jego stadem. Mówisz, pies wychowany z dziećmi, a dzieci nie zajmą się psem, przecież to też jakiś obowiązek. Jak się ma psa , ma się obowiązek. Praca nie tłumaczy oddania psa, tak jak nie oddajesz dzieci, bo są utrudnieniem na drodze kariery. Pies, to członek rodziny.

Może kogoś oburzy takie porównanie, ale pies przywiązuje się bezwarunkowo do swojego stada i rozłąka jest dla niego bolesna, taka trauma. To tak samo, jakbyś dzieci oddała do domu dziecka starą matkę do domu starców, bo są przeszkoda w Twojej pracy. A gdzie umiejętność przewidywania, jak brałaś szczeniaka? Teraz niby dla jego dobra, ale czy na pewno dla jego dobra, czy swojej wygody, swojej i dzieci. dzieciaki są w szkołach ok, ale wracaja do domu, mogą się trochę zająć psiakiem. Nie jesteś osobą samotną, tak wnoszę z wypowiedzi.

Ona bedzie sie o wiele bardziej meczyc jak ja oddasz...niz to,ze posiedzi troche sama.......

Dziewczyny. Moje dzieci maja po 3 i 7 lat. nie zajmą się nią, bo są za małe na wychodzenie z psem. Nie jestem samotna, ale mąż pracuje poza miastem i nie ma go cały tydzień. Widzę, że ona się męczy tyle godzin sama w domu, bo dzieci jak ja jestem w pracy też są poza domem tzn u teściowej. A dla niej siedzenie tyle godzin samej to nie jest kwestia przyzwyczajenia, bo ona nie wytrzymuje np załatwia się w domu, bo jest długo sama. to nie dla mojej wygody ją oddaję tylko dla niej. Myślę, że ktoś pisząc, że pies może sam siedzieć w domu po 10-12 godzin jest chyba nienormalny i nie zdaje sobie sprawy, że dla psa to żadna radość siedzenie samemu w czterech ścianach. Więc wybaczcie i nie oceniajcie mnie jak nie znacie mojej sytuacji. Chcę dla niej lepszego domu i właściciela, który będzie miał dla niej czas.

Poza tym piszę do Doni43. Przykro mi, że nie wiesz, że czasami są sytuacje, których nie jesteś w stanie przewidzieć. mąż zawsze pracował na miejscu, a teraz pracuje w delegacji. Nie nie przewidziałam tego trzy lata temu. przepraszam. Ja nie umiem przewidywać przyszłości i nie wiedziałam, że tak się nam teraz życie poukłada.

To twoja decyzja, oddajesz członka rodziny, który nie rozumie dlaczego tak jest. Myślenie nie boli. Rób jak uważasz, dobrze,że tylko psa chcesz oddać. Lepiej oddać psa w dobre ręce, niż go uśpić. Znajdź kogoś , kto go przyjmie i pokocha i kogo Twoja jeszcze4 sunia też pok9ocha i może z czasem przestanie tęsknić za Waszym stadem i włączy się w życie nowego stada, oby szczęśliwszego dla niej. Pozdrawiam.

Piszesz, że nie potrafisz przewidzieć przyszłości. A co byś zrobiła w sytuacji, gdy mając dwoje dzieci decydujesz sie na trzecie, a po kilku latach Twoja sytuacja finansowa sie zmienia i nie stac Cie na 3cie dziecko.oddajesz je wtedy?