Temat: Prośba o porady, Wasze historie itd. - Setne podejście do odchudzania, IF, LCHF, 130kg

Hej!

Pierwszy raz goszczę na tym forum i to mój pierwszy post. Widzę, że zdecydowaną część forum stanowią kobiety, może stąd wynika ta przyjazna atmosfera w stosunku do forów typu SFD i innych ociekających testosteronem i złością :). Miło mi Was poznać!

A zatem, przechodząc do konkretów - post generalnie o wszystkim i o niczym, bo chciałbym tu napisać co aktualnie robię / robiłem w stronę odchudzania, poznać Wasz stosunek do tego, Wasze porady, sugestie, historie itd. 

No więc tak, odchudzam się od... od zawsze w sumie. Z wzlotami i upadkami. Generalnie najwięcej, bo około 15kg schudłem dwa lata temu. Złożył się na to post przerywany, bieganie i większe przyłożenie się do gotowania, zamiast jedzenia syfu. No ale potem z różnych powodów straciłem tę systematykę i kilogramy wróciły z naddatkiem. Ostatecznie mój rekord życiowy pobiłem w październiku ubiegłego roku - 131kg przy 192cm wzrostu. Od tamtej pory schudłem 6kg, straciłem 8cm w pasie i 4 w szyi. Aktualnie ważę zatem 125kg. więc przez około pół roku schudłem 6kg - dość mało. Tym bardziej, że mówi się, że z większej wagi (a moja bez wątpienia taka jest) chudnie się szybciej. Wiadomo, to nie sprint, tylko maraton, ale i tak coś chyba robię źle.

Aktualnie sprawa wygląda tak, że codziennie staram się robić 10k kroków, pije rano ocet jabłkowy, ćwiczę delikatnie z gumami oporowymi no i generalnie staram się więcej ruszać i zdrowiej jeść. Siłowni nie lubię i prawdopodobnie nie polubię, więc bez sensu wprowadzać coś, czego nie jestem w stanie utrzymać. Dlatego padło na gumy, które są dla mnie bardzo przyjemne. Do tego uwielbiam rower i również staram się często jeździć. 

Pracuję z domu, przed komputerem, więc ten ruch, który życie na mnie wymusza, że tak powiem, jest naprawdę minimalny. Staram się go zatem rekompensować we własnym zakresie. 

Od zawsze miałem problem z wyliczeniem kalorii, każdy kalkulator mówi co innego, każdy wzór mówi co innego, każdy kalkulator ze stron anglojęzycznych mówi kompletnie co innego! Te ostatnie przede wszystkim zaniżają kalorie w stosunku do tych polskich. Ostatecznie ze względu na niewielką ilość ruchu oraz poprzednie doświadczenia (liczę kalorie od ok 2 lat z małymi przerwami) padło na 2400kcal dziennie. Czuję się dobrze, kilogramy powoli lecą. Jak wy uważacie, 2400 to dobra ilość w mojej sytuacji? (Przypomnę - 125kg, 192cm, 24 lata)

IF stosuję również od około dwóch lat, nie jest on specjalnie restrykcyjny. Głównie polega na tym, że nie jem śniadań, bo nigdy ich nie lubiłem. Zaczynam jeść, gdy poczuję się głodny, zazwyczaj około 16-18 i kończę ok. 21.

No i ostatnio naczytałem się o diecie keto. Zaciekawiła mnie bardzo, chociaż 100% keto byłoby dla mnie kompletnie nie do utrzymania. Znalazłem zatem wersję prostsza, a podobno również skuteczną - LCHF, czyli po prostu dieta niskowęglowodanowa. Węgle to u mnie dość poważny problem. Całym sercem kocham czipsy, choć walczę z tym. Bardzo lubię tortillę, bułki, makarony, ziemniaki. Mimo wszystko, zrobiłem sobie poważny rachunek sumienia i wyszło na to, że serio jem bardzo dużo tych węglowodanów. Postanowiłem je ograniczyć, widząc masę dobrych opinii od osób, które już tę zmianę wprowadziły. Generalnie makro nie liczę, ale z dniem dzisiejszym zacząłem liczyć węgle i będę się starał ograniczać je do +/- 100g na dobę na start. 

Podobno działa to w taki "magiczny" sposób, że kiedy spożywamy więcej tłuszczu, to organizm uczy się, żeby właśnie z tłuszczu (naszych boczków) pobierać energię, co bezpośrednio przekłada się na efekty w postaci spadających kilogramów. "Domyślnie", czyli przy trybie życia większości ludzi energia jest pobierana głównie z weglowodanów, których to jemy za duzo, a to z kolei nie pomaga w utracie kg. Niesamowicie mnie to zaciekawiło, jest to podobno poparte badaniami, chociaż tak daleko się nie zagłębiałem. Co na ten temat sądzicie?

Dodam też, że wpadłem w takie złe przekonanie, że liczą się tylko kalorie. Kalorie, kalorie i jeszcze raz kalorie. Do kuchni chodzę tylko z zeszytem (to akurat chyba nie taki zły nawyk), ale często, za często, gdy jestem zmęczony i nie chce mi się gotować, to stawiam na mrożona pizzę, lub jakiś inny syf, bo "przecież hej, zostało mi jeszcze 1500kcal!". Teraz staram się coraz bardziej zwracać uwagę na jakość spożywanego jedzenia i staram się powoli wychodzić z tego szkodliwego przekonania. Nie jakoś skrajnie, jak mrożona pizza wpadnie raz na miesiąc to na pewno nic się nie stanie, ale mimo wszystko staram się jeść po prostu lepiej, zdrowiej.

No dobrze, ten kilometrowy wpis właśnie dobiegł końca. Serdecznie dzięki wszystkim którzy go przeczytali. Byłoby bardzo miło gdybyście zostawili jakiś komentarz, swoje spostrzeżenia na temat moich poczynań - głównie dotyczące ilości kcal oraz LCHF, ale wszystkie inne sugestie, pomysły, przykłady i Wasze historie również z ogromną chęcią przeczytam. Co mogę zrobić lepiej? Co mogę poprawić Waszym zdaniem? Pozdrawiam wszystkich i życzę wytrwałości w tym, co obraliście sobie za cel :)