Temat: Porażka odchudzania

kalorie mam adekwatnie, nie jestem na diecie typu 1200 kcal. Mam dużą nadwagę

smakuje Ci to co jesz na diecie?

No to w tym limicie, który teraz masz np. jeść co pewien czas makaron, ale bez treściwych sosów. Ja dzisiaj jadłam makaron spaghetti durum - w szklance ugotowanego makaronu masz ok. 185 kcal. Można na obiad wsunąć dwie szklanki, do tego sos na bazie pomidorów z cebulką, nawet trochę parmezanu przysypać i spokojnie wyjdzie z tego ok obiadek. Masz w diecie dużo węglowodanów złożonych? Mnie np. nieźle sycą i potem nawet ulubione smakołyki zjem w mniejszej ilości. Polecam zwłaszcza owsiankę na śniadanie.

Psychodietetyk w sumie też nie jest głupią opcją.

Kiedy się odchudzałam bardzo często jadłam penne np. z fetą i szpinakiem, albo sosem pomidorowym (z dodatkiem sera pleśniowego), kurczakiem, cukinią etc. - spokojnie wychodzą z tego niskokaloryczne dania. 

Jakie lubisz sosy?

Czasem smakuje, czasem nie. Niestety z okresu dzieciństwa nie wyniosłam jedzenia warzyw oraz owoców więc muszę je w siebie wciskać. Powiem szczerze, że sporo mam węgli złożonych

Właśnie moje sosy nie są nisko kaloryczne. Chociaż każdy sos przyrządzam sama. Nie lubię tych gotowych. Nie wykorzystuje też dań z torebki lub instant. 

Niezły sposób na wciskanie w siebie warzyw to miksowanie ich właśnie na sosy do makaronu, na zupy-kremy. Nie wiem jak dysponujesz czasem i czy lubisz gotować, ale np. podpieczona w piekarniku papryka (po pieczeniu zdjąć skórę), prużone na patelni pomidory z czosnkiem i cebulką -> sru do miksera/blendera i masz fajny sos do makaronu. A możesz przemycić w ten sposób sporo warzyw.

Ogólnie jem dużo zup. Niestety ciągle te same pomidorowa, ogórkowa, krupnik itp. Te podstawowe zupy. Jakoś te z warzywami mi nie podchodzą

Jak to mówi ostatnio popularna reklama- smaków trzeba się nauczyć- i to jest fakt naukowy, Nie jesteś dzieckiem, masz rozum, skoro rodzice zaniedbali rozwinięcie ci różnorodnych smaków i dawali tylko to co chciałaś, to teraz sama musisz z rozsądku nauczyć się jeść zdrowo i różnorodnie-po pewnym dłuższym czasie zobaczysz że smak ci się zdecydowanie rozwinie i polubisz różne rzeczy, także warzywa, a nie tylko jakies ciężkie sosy napakowane mąką,tłuszczem i śmietaną. Przede wszystkim naucz się gotowac tyle ile potrzebujesz na posiłek- to nie będziesz miała co wyżerać do oporu...przecież rodzinie nie wyjesz ich porcji? Jak się ma rozpisany jadłospis na dany tydzień, ważysz produkty, wiesz ile masz ich dla siebie ugotować i ile sobie nałożysz no to więcej nie zjesz. Podobnie pieczywo-jeśli masz na śniadanie przewidziane 2 czy 3 kromki to tyle kładziesz na talerz i koniec,potem odchodzisz, robisz sobie herbatkę czy kawę żeby pokonać własne obżarstwo i bierzesz się za jakas robotę zamiast rozmyślać że jeszcze pół chleba w chlebaku zostało.., opcja "dokładka" w ogóle w twoim słowniku nie ma prawa istnienia, podobnie jak tłuste ciężkie sosy-znikają na rzecz takich na bazie warzyw. Jeśli czegoś nie zrobisz- to tego nie zjesz, proste. Ale jeśli nie masz grama silnej woli a co najważniejsze naprawdę chęci do zmian i będziesz gotować tak jak gotujesz "bo lubię" no to polub też swoją wagę. Może brutalne, ale odchudzanie zaczyna się w głowie od zmiany myślenia i zmiany złych nawyków codziennych.

Powiem jedno: bardzo dobrze, ze jesz makaron i pieczywo. Moja dieta od lat opiera sie wlasnie na weglowodanach, owocach i warzywach. Slodyczy w ogole nie jem i jestem szczupla. Problemem nie jest np. Makaron, ziemniaki a sos lub to z czym jesz kanapki. Ja robie sosy beztluszczowe i nie tyje. Unikaj do weglowodaow tluszczu. Rob sosy warzywne, zobaczysz jak waga Ci poleci. Jak ograniczysz weglowodaby zlozone to nici z diety. Musisz je jesc.