Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
18,01,2012

No , troszeczkę mnie nie było,ale wróciłam.

Trochę sie wkurzyłam , bo jem mniej i zdrowiej a ta durnowata waga pokazała kilo więcej .Cholera jasna.

Muszę więcej sie ruszać.Postanowiłam wracać na piechotę do domu z pracy.Pogoda była piękna , dookoła śnieg , temperaturka  trochę poniżej zera.Przeszłam już chyba z 3 km, gdy nagle noga poślizneła mi się i wywinęłam  orła Gdy leżałam jak długa sprawdziłam czy wszystkie członki są na miejscu.Były , więc pozbierałam się jakoś.Gdy ruszyłam poczułam , że jakoś wiatr "hula" mi w spodnich. Okazało się , że pękły mi spodnie . I  wszem i wobec ukazała się moja duża pupa.

Ostatnie km pokonałam w tempie odrzutowca, bo trochę głupio paradować z majtkami na wierzchu.

I stwierdziłam , ze to znów jest powód, żeby schudnąć .