Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
poddać się? o nie!!!

Poddać się?? Nie no nie ma takiej opcji! Ale nie powiem mam szczególnie dość. Nie narzekam na życie, bo jest cudowne. Jednak w pracy wielka spina,aby nie być na szarym końcu łańcucha pokarmowego. Codziennie jak miałam na rano, to zostawalam prawie do końca- heeelo!!korporacja:-)co się dziwić. Jedzenie wydaje mi się ok. Może nie jest rozpiska pani dietetyk,ale nie przeginam ze słodyczami jedynie za dużo pieczywa, gdzie nie mogę go jeść,ale najszybciej daje energię w tym kotle. Dodatkowo taka wisienka na torcie jest zapalenie zatok....Hmm choruje na nie często,ale jeszcze tak to, mnie nie składało. Wczoraj dostałam silniejszy antybiotyk, bo po tym co brałam było z dnia na dzień gorzej i cały dzień sspałam,a jak się obudziłam, to siłę miałam na mruganie.oczywiście do pracy w takim stanie chodziłam 3dni Dziś ciut lepiej, gorączka odpuściła,ale nie mam siły na nic. Jak tylko wstałam pod prysznic i lekko się ogarnac,to chciałam wrócić do łóżka:-) więc w nim jestem:-) chyba tu zostanę,bo jutro pracaaaa:-)pewnie sie przespie i nie będę udawać, że jestem zdrowa. Zacznę od jutra:-)a dziś szukam fluidu idealnego-co polecać? I nowych perfum. Ooo tak:-):-)

Na obiad może ugotuje rosół,albo oddam kuchnię w ręce Misia,a wtedy to albo pizza,albo makaron albo kluski śląskie albo frytki i ryba albo placki ziemniaczane. Same pysznosci zdrowosci Miś umie gotować hihi jeszcze mogą być krokiety ze sklepu:-) swoją drogą tak się zastanawiam!! Jak Miś dał radę 5 lat na studiach sam hmmm zagadka:-)