Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Poszło w dół.

Cześć wszystkim. Zmęczona już jestem więc będzie krótko. Waga drognela, na szczescie w dobra stronę, więc tydzień zaliczam do udanych. Cała reszta do bani. Dzieciory chore kolejny tydzień, ja uwiązana jak pies przy budzie. Czy Was też dobijają tak choróbska dzieciaków? No marudzą jakby było ich 100, a przecież tylko dwójka. Wiszą na mnie, że nie moge złapać oddechu. Ciągle słyszę mamo, mamo, mamo. Oszalec można. Jestem gotowa oczy wdrapać każdemu, kto nazwał czas po urodzeniu dziecka, rocznym URLOPEM macierzyńskim. To chyba mógł zrobić tylko facet, który dnia z dzieciakami nie spędził. Ja już nie mogę się doczekać kiedy wrócę do pracy. Pewnie będzie zarabiscie ciężko wszystko ogarnąć i logistycznie i w ogole, ale marzę już o tym by choć kilka dni w miesiącu nie slyszec mamo przez cały dzień, a tylko od 15 do wieczora. Macie podobnie? A może coś ze mną jest nie tak? Jedno wiem, wychowanie tych ssaków na porządnych ludzi, to najcięższa robota świata. Te wszystkie moje dyplomy to o kant tyłka. Żaden nie daje pewności, że wychowam dziecko na fajnego człowieka. Niemniej bede próbować. Pozdrawiam.