Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Hej dziewczyny!

Hej Kochane!

Dawno się do Was nie odzywałam. Ale czytałam Was praktycznie codziennie. Przyzwyczaiłam się już, do czytania Was. Ciekawi mnie zawsze bardzo co u Was....

A co u mnie? oj dzieje się i działo się mnóstwo.... Rozstałam się z moim Lubym. po 9ciu latach związku... Nie wiem,czy to definitywny koniec - on ciągle nalega,prosi,błaga o ostatnią szansę, ale póki co - nie widziałam go półtora miesiąca i jeszcze nie chce....  W domu przytłaczają mnie problemy rodzinne. Odbiły się te wydarzenia na mnie. Nie wiem czy anemia  mi się znowu we znaki nie daje. Ciągle jestem zmęczona i potwornie ciężko mi się skupić.... Chodziłam taka podenerwowana, że nie mogłam jeść, w skutek czego - spadły mi 2 kilogramy, znowu ważę 56 kg... ale to chyba akurat jedyny plus tej całej sytuacji.


Jutro w pracy czeka mnie ciężki dzień - nawaliłam, jedna paczka nie została wysłana, i nie wiem czemu, przeoczyłam ją... dostanę jutro ochrzan od dyrektora.... :( a dopiero co mnie chwalił..... no nie może być za długo dobrze.... bo wiecie, że ja poszłam na staż na zastępstwo w ogóle za sekretarkę, która była w ciąży.... no i ona teraz przyszła półtora tygodnia temu i oświadczyła , że do pracy wraca (chociaż mówiła,że nie wróci) i , że mają jej szykować stanowisko.... Jakbym dostałą w twarz, bo w dodatku powiedziałą, to przy mnie - i to z taką wyższością, jakbym gównem byłą dla niej.... Moja koleżanka z pracy to przekazała dyrektorowi.... wkurzył się. poszedł do prezesów i oświadczył, że ta Pani już do pracy na swoje stanowisko nie wróci, bo ja jestem lepsza, że lepiej pracuje, że jest ze mnie zadowolony.... Miło mi było niezmiernie,wiecie? po tych całych zawirowaniach na początku, w końcu się wdrożyłam i zostałam doceniona, przez w zasadzie najważniejszą dla mnie osobę w firmie - bezpośredniego przełożonego.... a po tym spotkaniu z prezesami przyszedł i mi powiedział, to wszystko, osobiście...  

W tą sobotę mamy bal karnawałowy firmowy. Blisko 200 osób.... Miałam nie iść, bo nie mam z kim, ale postanowiłam inaczej. Idę. Idę z kolegą z pracy. A dlaczego? bo 11 lutego , w dzień balu, wypadają moje 25 urodziny :) nie chciałam ich spędzać samotnie w domu.... A jak się wystroję, wybawię, to chociaż będę miała fajne wspomnienia z tych urodzin,prawda? Kupione już mam w zasadzie wszystko:kiecka, bielizna, biżuteria, marynarka już zamówiona - dojedzie w tygodniu i zostają tylko rajstopy. Pokaże Wam kieckę,oto ona:


Miała być taka ciemniejsza malina właśnie, a w rzeczywistości jest różowa po prostu, ale i tak mi się podoba. Pierwszy raz w życiu wkładam taką kieckę na siebie. dopasowaną, dosyć krótką (nie aż tak, ale dla mnie, jest krótka). Mam kompleksy więc się obawiam jak to będzie, ale mam nadzieję, że jak się umaluję i wystroję to będę się czuć w miarę dobrze i świetnie się wybawię. Pokazałabym Wam moje posiłki i resztę zakupów, ale niestety, moja ładowarka do baterii została u Lubego w domu i nie mam jak włączyć aparatu:( muszę się tam w końcu wybrać po takie rzeczy ...

Byłam też wczoraj u fryzjera. Podcięłam zniszczone końcówki i wycieniowałam trochę włosy. Sama też pofarbowałam na mój ulubiony kolor.... Teraz siedzę w butach na bal - muszę się przyzwyczaić i je rozchodzić - bo też po raz pierwszy zakupiłam sobie buty na platformie.... eh:)

Aha!  i proszę, powiedzcie - czy lepiej iść na ten bal, w rozpuszczonych włosach - lokach mocnych, czy upiąć kok - bob?

Pozdrawiam Was wszystkie serdecznie kochane moje:*
Maryśka!