Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Drugi dzień cd.

Niby mam prawidłowe bmi,ale nadal dużo ważę.Chodzi o to,że i tak mam sporo tłuszczu itd...Wyglądam na więcej niżeli ważę...Wiem,że i tak będę musiała iść do tego psychologa,ale na razie unikam go szerokim łukiem bo się po prostu boję...Moja psychika jest na wyczerpaniu i sobie nie daję radę...Co do moich rodziców to mam do nich okropny żal,że nie spróbowali zmienić moich nawyków żywieniowych już gdy byłam mała...nie musiałabym przez to tak cierpieć...no,ale było jak było...Gdybym sama nie zmądrzała to nie chcę wiedzieć co by było w tym momencie i jaką szczytową wagę bym osiągnęła...Dzięki ci za wsparcie;*Trzymam kciuki za twoje sukcesy:**

Masz w zupełności rację ;) dziękuje za wpis u mnie, nie śpieszy mi się więc pewnie tak jak piszesz pójdę swoim rytmem ;) Też mam miłe wspomnienie co do dukana, dużo mi to pomogło na początku pozwoliło się pozbierać ;) Pozdrawiam i życzę powodzenia ;)

haha widzę, że nie jestem sama z tym zadowoleniem:D musimy jakoś to przetrzymać.

ja też dopiero zaczynam. Jutro przede mną drugi dzień. Powodzenia:)