Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Chora...:-/ ...i smutna:-(

Chyba mam kryzys bo na jesienną depresję za wcześnie... Nic nie jest tak jakbym tego chciała. Mój Pyszczek pracuje po 12 godzin dziennie a ja w tym czasie siedzę w domu, ponieważ jestem BEZROBOTNA!!! I mam wyrzuty sumienia bo On zapie***la a ja jestem bezużytecznaKto by pomyślał, że prawie mgr inż. czyli ja nie będzie mógł znaleźć pracy w tak dużym mieście jakim jest Kraków. Niby mam obiecaną po znajomości pracę, ale muszę czekać na nią aż do grudnia. A co teraz?? Choćby jakaś dorywcza praca się trafiła... Na kelnerkę i barmankę się nie nadaję, bo pracodawcy chcą - jak to piszą w ogłoszeniach - osób o nienagannej sylwetce, a moja, nie oszukujmy się , pozostawia wiele do życzenia...

Dieta mi nie idzie, waga stoi w miejscu, kasy nie ma, stanowczo za mało czasu spędzam z M. pomimo to, że mieszkamy razem, nic mi się nie chce, nawet myśleć mi się nie chce, a przydałoby się bo pracę mgr trzeba pisać... - to też mi nie idzie, jak stanęłam w miejscu tak stoję... Całymi dniami siedzę w domu i nawet nie chce mi się nigdzie iść. Chyba, że papierosy się skończą to do sklepu. Poza tym wydaje mi się, że z dnia na dzień staję się coraz brzydsza... A do tego jeszcze choróbsko się przyplątało: ból głowy, gardła + katar i gorączka. Świetnie prawda?? Najgorsze w tym wszystkim jest to, że mój Pyszczek też przychorował bo regularnie wymieniamy zarazki :P a mimo to chodzi do pracy i zarabia żebyśmy mieli za co żyć... I jak tu nie czuć się podle??

Właśnie zrobiłam sobie mały relaksik w wannie i troszkę pomogło. Spróbuję teraz kawałek magisterki wymóżdżyć. Trzymajcie się Słonka:*