Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
pies na słodycze

Ja nie wiem. Ssie mnie na słodkie. Jestem jak pies, który wykopie wafelka spod ziemi, cukierka znajdzie leżącego kilometr dalej. Tylko chodzę i szukam. Nie chcę tego zrzucać na stres, ale pewnie po części to jego zasługa. Sesja idzie, galopuje a ja nie przymierzając jestem w czarnej dupie. I tak, mimo wszystko nie jestem w stanie się zmobilizować. Jestem leniem. Leniem wielkim. W kwestii nauki, odchudzania  i wszystkiego.