Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
nie daję rady :(

Oczywiście, że nie będziesz zawsze "kluchą w workowatych spodniach"!!! Wszystko zależy od Ciebie i musisz pamiętać, ze przede wszystkim robisz to dla siebie. Pomyśl jak wspaniale poczujesz się pewnego dnia, kiedy to założysz modny, wymarzony, upatrzony strój i dumnie ruszysz przez miasto bez natarczywych myśli, że tu mnie uwiera, tam się wylewa, tamta na pewno się ze mnie śmieje... I tym podobne okropieństwa :-( Trzeba ciągle iść do przodu i nie przejmować się chwilami załamania, nawet jeśli jednego dnia pochłoniesz całą lodówkę... To następnego dnia - wstań, pomyśl ile już osiągnęłaś, jak dużo możesz stracić i o co walczysz! Jeden dzień załamania nie przekreśla całych starań i dotychczasowych sukcesów! Walcz dalej, powoli do celu :-) Wiem co mówię, bo sama miałam tak nie raz (nie pierwszy raz jestem na diecie). Zdarzały mi się dni kiedy zaczynałam pieknie (lekkie śniadanie), a potem było już gorzej i gorzej... Myśl, że zjadłam nadprogramowego batonika powodowała fale wyrzutów sumienia i jadłam dalej... Musisz przerwać to błędne koło :-) Najlepiej od razu - zostaw jedzenie, wyjdź na spacer, posprzątaj mieszkanie... I pamiętaj "Jut­ro jest zaw­sze czys­te, nies­ka­lane żad­nym błędem." Będzie dobrze, pozdrawiam :-)