Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wyśmiewana

Najlepszym wyjściem z tej sytuacji jest praca nad sobą. Rzadko kiedy otoczenie przystosowuje się do tego, że MY akurat jesteśmy na diecie. Wiem, że to koszmarnie trudne, ale ja uczę się przede wszystkim sama sobie odmawiać a nie innym, a jest to bardzo trudne, bo moi znajomi uwielbiają i jeść i pić. Olej męża, gotuj dla siebie a on niech sam sobie szykuje żarcie i po problemie, noooo chyba, że w dniu ślubu obiecywałaś być dożywotnio jego kucharką.

Mój mąż lubi grube. Sam jest szczupły i nie ma nawet lekko zaokrąglonego brzucha a jak przechodzę na dietę to on chce jeść to co ja... Zawsze. Mam chyba farta... Co prawda na posiłek w jego wykonaniu liczyć nie mogę ale przynajmniej nie robię 2 obiadów. Chociaż ja wegetarianka i on aspirujący weganin nieco się talerzami różnimy...

Pytanie jak rozumiesz wspieranie. Bo napisałaś, że on nie chce "jeść jak królik", co ja rozumiem jednoznacznie - chciałaś, żeby przeszedł na dietę z Tobą i jadł to, co Ty. A on nie chce i ma do tego pełne prawo. Wspieranie Cię w Twojej diecie nie oznacza konieczności trzymania owej diety razem z Tobą. Może to robić na miliony innych sposobów. Tak szczerze to nie potrafię sobie wyobrazić jak można wątpić w miłość męża tylko dlatego, że nie chce się bawić w Twoją dietę i ćwiczenia...

Myślę, że z tym wyśmiewaniem większość tkwi w Twojej głowie.

Nie możesz się poddawać tylko dlatego, że on Cię nie wspiera... Mam podobnie w domu, mój mąż nie bardzo mnie wspiera i też nie chce mu się iść nawet na spacer. Z jednej strony go rozumiem, pracuje na dworze, często nadgodziny ma. Ale fakt brakuje tego wsparcia w domu. Pamiętaj, że chudniesz dla siebie nie dla niego. Ty się będziesz lepiej czuć w swoim ciele i będziesz atrakcyjna dla siebie. Wiem trudne to jest.... Ale głowa do góry i damy radę. Powodzenia!!!

mnie też nikt nie wspiera. Chudnę sobie sama. Sprobij diety M Honory-zupowej