Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pozytywnie o nie byciu na diecie

Wczoraj jeden z Waszych pamiętników przypomniał mi po co tu jestem. Nie pamiętam czy mówiłam/pisałam ale zaczynając przygodę po raz któryś z kolei z odchudzaniem postanowiłam sobie, że ja nie jestem na żadnej diecie! Ja zmieniam swoje życie i chce się nauczyć żyć tak i jeść tak żeby moja waga wynosiła ok 68kg już zawsze! Nie na kolejny rok czy dwa, bo tak juz bywało, teraz chce żeby efekt był stały. No i przeczytałam w jednym z pamiętników, że kiedy nie jest sie na diecie tylko zmienia się swoje zycie to nie wazne jak szybko się chudnie, grunt że idzie w dół. Nie mam czarnych myśli bo mój punkt wagi wzorowej sie oddala i bedę musiała być dłużej na diecie. Nie, co to to nie. Przecież ja na diecie nie jestem, chce tak jeść już zawwsze. dlatego pozwalam sobie czasem na winko czy piwko. Ale jedna lampke/szklankę i koniec. Zjem czasem zamiast przekąski kawałek ciasta ale jeden i to cieniutki i też starczy i nie uważam wtedy bym zgrzeszyła, bo bilans dnia się zgadza. Pewnie, że fajnie jest chudnąć szybko, szybciej wskoczyć w swoje stare ciuchy w rozmiarze 10 a nie bujać się w 22. Ale wiecie co kiedy to sobie uswiadomiłam raz jeszcze, ze nie jestem na diecie i kiedyś schudne i to ze mna zostanie, bo nie chce żyć tak jak kiedyś. Jest mi weselej, czuje się lżej i zgaga mi nie dokucza, ani wzdęcia.

No i za mądre myślenie zostałam doceniona bo:

-Szklana pokazała -300gram ( i to bez porannej wiecie czego )

-Chciałam dziś ubrać moje ukochane z tamtej wiosny Jeansy i co? Są tak luźne że nie ma szans! Za to mam na sobie spodnie których w tamtym roku założyć nie mogłam bo były za małe i siedzę w nich, nie tylko stoję ciekawa więc jestem ile poleciałam w obwodach, zagubiłam gdzieś moje pomiary początkowe, ale po spodniach widzę, że jakiś obrzęk zniknął.

Miłego Dnia Kobietki, pięknych spadków Wam życzę!