Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Marzenie...

Ja też tak myślałam, ale przeczytałam pamiętnik CZERWONEJ PORZECZKI i sama zaczęłam, powoli najpierw marsz, a teraz zaczęłam 1 tydzień z 2 min biegiem, płuca mam wyplute, ale potem czuję się super.

ja jak na nich patrze to zastnawiam sie jakim cudem nie jest im zimno i ze chce im sie ruszac tylki zimą :) ja dopiero na wiosne zaczynam biegac, i mam gdzies czy bedzie 70% marszu na 30% biegu, kondycja sama sie wyrobi, a mozna juz zaczac na biezni cwiczyc :) to jest osiągalne :)

ojeja też bym tak chciała.... jak na razie wolę ćwiczyć nawet w domu żeby mnie ludzie w takim stanie nie widzieli tzn, czerwona a raczej bordowa, upocona jak świnia z jęzorem do kolan.... ale pomarzyć można ;) tez będziemy takie laski kiedyś!!!!!

Ja jak widzę biegających ludzi to tylko chudych,wtedy zadaję sobie pytanie a im to po co ;)

nie dziwię się im bo sama z niedoczekaniem chcę kolejnych spacerków w ta piękna zimowa mroźną pogodę:)

ta czynność jest jak najbardziej osiągalna dla Ciebie i z każdym zrzuconym kg jesteś bliżej celu:)Pozdrawiam i życzę wytrwałości!!!

też zazdroszczę tym biegającym , kilka razy próbowałam ,ale dwa dni i wymiękałam.

Kochana od czegoś trzeba zacząć , mozesz spacerować szybkim marszem , troszkę podbiec potem znowu spacer ;)