Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzieci

Nawiedziła mnie dzisiaj kuzynka, która ma 3 miesięczną Sabinkę.
Tak patrzałam na jej podejście do malej to chyba nie jestem lajtową mamuśką- a myślałam, że ja tak trochę jak lekkoduch podchodzę do wychowania i rozwoju Maksiuszka.
Nie, że źle, ale ja na wieeeele rzeczy bym nawet nie wpadla, że można...
I tak myślę, że jak Sabcia jest normalna to moj ma nadpobudliwość- bo jak on miał 3 miesiące to był o wiele bardziej aktywny, gapil się rozglądał, na brzuchu podnosił już ( ale podnosil glowe już jak miał 5 dni- co lekarz uznal za dziwne, bo maly robił to na wizycie)

Za to mala jest straszliwa przylepką... czego mi brakuje od maksiuszka... bo on to jak sie chce go przytulić  zaczyna się prężyć i wyginać... spi też sam- ostatnio pierszy raz od kiedy go nie karmię cyckiem udalo mi się z nim usnąc w łóżku, bo tak to też z kimś nie zaśnie- tylko sam u siebie w łóżeczku. ( a spanie trwało 15 minut... )

No i myśle o powiększeniu rodziny, jak znajde prace i się to ustabilizuje... troche przeraża mnie myśl o tyciu... ale przyrzekam sobie, że już sobie tak nie pozwole... z jedzonkiem jak teraz.