Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
coś pozytywnego

Życie jest piękne, ten rok będzie dobry, schudłam 6 kilogramów i jest weekend.

Taborety mi nie straszne, aczkolwiek największy z nich nie mówi mi nawet dzień dobry. Ot kultura, prosto z chlewika. Ale jakby dobrze się zastanowić i przyjrzeć, to on i jego aparycja pod takiego przechodzonego, w gie ubabranego knura podchodzą. Ale nie będę nienawiścią buchała niczym smok wawelski, bo coraz mniej podobna do smoka jestem J teraz będę łabędziem. Z jeziora, nie brzydkim kaczątkiem, co by niedomówień nie było.

Głupawka mnie dopadła, bo moja podszafkowa zmora minęła to potworne 85. To 85 które ostatnie tygodnie wybijało rytm w mojej głowie. Ten rytm był do słów „nie uda ci się, nie uda, będą grube dupsko i uda, o brzuchu nie wspominając fałdami twój obraz dopinając”. Taka mała rzecz a cieszy.

Ot głupawka wszechogarniająca.

Mam nadzieję tylko że nie jest to jednorazowy wyskok podszafkowej, a potem znowu postój, tylko teraz będzie jak u Tuwima, najpierw jak żółw ociężale ruszyła maszyna po szynach ospale, a później stuk puk, stuk puk,  a dokąd tak gna… J

Miłego weekendu.