Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
ile można..

..... tyle się napisałam i szlag trafił.... piszę jeszcze raz :

Minęło ładnych parę tygodni od czasu ostatniego pomiaru i wpisu.

Niestety nie mam się czym pochwalić, bo to co straciłam w tamtym czasie to ostatnio narzuciłam z nawiązką

Nie wiem, czy taka moja karma, żeby przez całe moje życie zaczynać od nowa ???

Niczego nie tłumaczy oczywiście objadanie się ponadprogramowo, ale moim głównym powodem jest stres w robocie, w domu, nie daje czaami rady.

Mam nadzieję, że poczuję wsparcie ze strony przyjaciół, bo tego mi trzeba, żeby wytrwać. Niestety mój chłop nie robi sobie nic z moich wyrzeczeń, podśmiewa się, szykuje sobie np pachnące kanapeczki na kolacje i się delektuje .... a we mnie czasami krew się burzy...

Ale obiecuję sobie, że ten się śmieje, kto się śmieje ostatni. Jeszcze przyjdzie taki czas, a dam z siebie wszystko, że kolejny raz zadziwię moje otoczenie i będę czuła się z tym SUPERRRRRRRRRRRRRRRRRRR

Jestem znów na starcie.

158 cm, 71 kg

Powodzenia... sobie życzę . . . oczywiście Wam także :)