Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zła żona?

Czasem mam chwile załamania... Mój mąż obraża się o byle co... A ja nie nawidzę kiedy On się nie odzywa. Nawet nie wiem za co. Jest mi niesamowicie przykro. Bo wydaje mi się że robie wszystko dosłownie wszystko dobrze ale jemu nadal nie pasuje.... Piore, sprzątam, gotuję, robię zakupy, opiekuję się dzieckiem, kiedy mowi żebym pojechała na wioske to wsiadam w samochód i to robię.
Ale kiedy to ja chcę wyjść gdzieś to się nie odzywa... Dziś umówiłam się z sąsiadką na butelkę ale oczywiście mój mężunio musiał sobie zapić. Dzwoni do mnie i mów że przyjdzie z PRACY jeszcze za 1h lub 1.5h. Się rozłączyłam. Napisałam mu jedynie smsa. Że uważam że my nie jesteśmy już mu potrzebne, że lepiej jest mu samemu. że ja nie mam ani 10 min dla siebie.... Szczerze chce mi się aż płakać... Najchętniej spakowała bym swoje ubrania i pojechała gdzieś odpocząć, żeby i on się o mnie pomartwił.... Albo zrobiła bym mały wypad. Przy normalnym trybie życia zjadła bym ogromny kawał ciasta i tyle. Ale ja się nie dam. Będę twarda. Może się nad sobą użalam, ale słuchajcie ile to można znosić takie rzeczy. Wiecie czasem se postanowię że NIE BĘDĘ się do niego odzywała ale ja nie umiem. A muszę się tego nauczyć bo on robi co chce, a tak być nie może prawda?!