Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zastój

Jestem wnerwiona od wczoraj,waga od kilku dni ani drgnie,@ przyszła i chodzę zła jak osa. Mało tego waga wzrosła i stoi jak zaczarowana kiedy bym na nią nie wlazła. Wczoraj wieczorem 87.7,rano przed śniadaniem tyle samo,godzinę po śniadaniu tyle samo,normalnie szok.

Jeszcze do tego problem z moją córcią,nie podoba jej się zawód ogrodnika,chodzi do szkoły ponadgimnazjalnej dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi,chciała być cukiernikiem,a w tym roku nie ma takiej klasy,rozmawiałam z dyrektorką tej szkoły i powiedziała że zrobi wszystko aby córka była zadowolona. Do tego wszystkiego byłam na komisji z córką do spraw orzekania o niepełnosprawności i pokłóciłam się z komisją i wyszłam,lekarz do którego córka chodzi napisał że dziecko nie jest zdolne do samodzielnej egzystencji i że potrzebuje opieki osoby drugiej,a komisja sobie stwierdziła że moja dziecko nie potrzebuje pomocy. Dwa miesiące była w klinice psychiatrycznej i chyba lekarz który się nią opiekował wie lepiej,niż komisja. Do problemów natury emocjonalnej ( zaburzenia lękowe,osobowość lękliwa takie rozpoznanie)  ma jeszcze wadę wzroku,retinopatię wcześniaczą oka lewego,zez zbieżny z głębokim niedowidzeniem. Według komisji moje dziecko sobie musi poradzić,stwierdzili,że jest leniwa i tyle,szlag mnie trafił. Będę musiała się odwoływać,orzeczenie mam do odbioru 11 września,normalnie ręce opadają.

Sorry,ale musiałam się gdzieś wyżalić,ale w końcu to mój pamięnik