Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Bla bla bla

wyjście na spacer jest dobrym i zdrowym rozwiązaniem:)

trzymam kciuki za prace :*

Trzymam mocno kciuki za pracę :):)Pozdrawiam

Ja nawet gadam sama do siebie :)))Myślę ,że okres okresem a dodatkowo denerwujesz się tą pracą.Każdy chce się spełniać w jakiś sposób i nie ważne jaka praca.Ważne ,że wychodzi się do ludzi i choć na chwilę myśli sie o czymś innym niż dom :)

wiem co przechodzisz ,szukalam pracy przez ponad rok.Dostalam wrecz depresji bo czulam sie jak margines spoleczenstwa (w rodzinie kazdy ja mial..).Bylam na kilkunastu rozmowach o prace,w w miastach oddalonych o kilkaset km od mojego,zmienilam nawet kraj zamieszkania byle tylko cos znalezc. W koncu znalazlam prace we wrocku ale nie utrzymalam sie tam,trafilam na jadowite zmije ktore chcialy sie mnie pozbyc.Musialam szukac dalej... Teraz mam cos (choc juz nie wierzylam ze sie uda)i walcze dalej:) takie zycie Najwazniejsze to sie nie przejmowac,bo to naprawde mozna dostac choroby od tego. a jak wiemy- nerwy nic nie zmieniaja. Pamietaj: kto szuka -znajdzie.

Też czasami wychodzę, żeby nie męczyć siebie i innych:) Trzymam kciuki za jutro:)

Myślę że każdy z nas tak ma że czasem musi być sam, aby porozmyślać......Pozdrawiam!